Wojenna burza recenzja

Oto przed nami czwarta część serii Czerwonej Królowej. Okładka przyciąga niczym magnes, chęć świadomości co będzie dalej nie pozwala spokojnie usiedzieć na miejscu.

Przede wszystkim ogromny pokłon należy się autorce za to jak niesamowicie rozbudowała ową historię. Wojna, walki, potyczki, miłość, która znajduje się pod znakiem zapytania i wiele innych sytuacji, które zdecydowanie  nie do końca potrzebowały 700 stron.  Mój doping dla Cala i Mare’y był ogromny, a niestety tych scen i wątków było najmniej – możliwe, że to było spowodowane faktem, że żadne z dwojga kochanków nie chciało rezygnować ze swoich większych celów na rzecz swojego szczęścia. Kurka, ja to bym pewnie szukałabym na siłę rozwiązania, które mogłoby połączyć obie te kwestie =)

Zdecydowanym plusem całości jest podział rozdziałów na bohaterów. Dzięki narracji pierwszoosobowej możemy dogłębnie niemal poczuć postawę poszczególnych person. No i nie ukrywajmy, wolę taką narracje, zawsze mam wrażenie, że łatwiej i szybciej się czyta  Po za tym lubię niemal namacalnie wiedzieć co siedzi w głowie bohatera, więc zupełnie taka opcja jest najlepsza!

Niestety całość przyćmiewa kwestia wojen, walk, knowania nad wojną. Trochę bardziej oczekiwałam konkretów w związku z Mare’ą, ale cóż zrobię jak nic nie zrobię. Nie ukrywam, że to niestety było męczące. Nie jestem fanką długich opisów i tematyki wojennej, a tutaj zdecydowanie ten temat przeważa nad całą resztą fabuły. Jak to mówią co gust to i opinia!