Wizjoner recenzja

Twórczość Diany Brzezińskiej poznałam przy okazji serii kryminalnej z Gabrielą Sawicką. Styl autorki od razu przypadł mi do gustu i wiedziałam, że będę chciała kontynuować naszą znajomość. Niedawno w moje ręce wpadła najnowsza książka Diany, „Wizjoner”, która swoją premierę będzie miała 24 kwietnia. Zapiszcie sobie tę datę, gwarantuję, że jest, na co czekać.

Aleksander Lewis, znany i ceniony profiler i psycholog przyjeżdża do Szczecina, by wspomóc swoją wiedzą i umiejętnościami tutejszym policjantem z wydziału kryminalnego. W międzyczasie na terenie miasta dochodzi do serii tajemniczych zabójstw. Bezwzględny morderca perfekcyjnie zaciera ślady, pozostawiając po sobie jedynie, miało widoczny symbol na ciałach ofiar.
Agata Skibińska wraz ze swoim partnerem, Łukaszem Prochotem, prokuratorem Rafałem Nabożnym oraz Aleksandrem Lewisem wyrusza w pościg za nieuchwytnym mordercą. Czy uda im się złapać winnego, nim zginie kolejna osoba?

Nie ma co tu kryć, „Wizjoner” to pierwszy tom świetnie zapowiadającej się serii kryminalnej. Diana Brzezińska stworzyła bardzo intrygującą historię, w której prowadzone śledztwo wciągnęło mnie od pierwszych stron. Sprawnie poprowadzona fabuła pełna jest zaskakujących zwrotów akcji, mnóstwa niewiadomych i zagadek, a w tym wszystkim uczestniczą fenomenalnie wykreowani bohaterowie. Każdy z nich zaskarbił sobie moją sympatię, jednak najbardziej intrygowała mnie postać Lewisa. Profiler został wykreowany po mistrzowsku. Jego portret psychologiczny zrobił na mnie duże wrażenie i coś czuję, że zostanie on jednym z moich ulubionych bohaterów literackich.
„Wizjoner” to nieszablonowy kryminał, w którym dostałam wszystko to, czego oczekuję od dobrze napisanej powieści z tego gatunku. Autorka nakreśliła ciekawą fabułę, wykreowała wyrazistych bohaterów, zadbała, by prowadzone śledztwo nie nudziło czytelnika, a wręcz przeciwnie, podsycało naszą ciekawość, by jak najprędzej odkryć prawdę, kim jest tajemniczy morderca. Jak to u Diany Brzezińskiej bywa, oprócz wątku kryminalnego i trudnych tematów społecznych, w powieści nie zabrakło również humoru i wątku romantycznego. Książkę czytałam z zaciekawieniem i szczerze mogę stwierdzić, że jestem zadowolona z lektury. Przyjemny i lekki styl autorki, krótkie rozdziały i dynamiczna fabuła sprawiły, że nie mogłam oderwać się od czytania i przyznaję, że po przewróceniu ostatniej strony było mi trochę żal, że to już koniec. Mam cichą nadzieję, że autorka nie każe nam długo czekać na kontynuację. Polecam Waszej uwadze „Wizjonera”, to naprawdę świetna lektura!