Ciche wody recenzja

„Ciche wody”, to dramat historyczny z mroczną tajemnicą, który dla osób lubiących historię, jest niezwykłą gratką. Znakomity kryminał retro osadzony w XVI – wiecznej Polsce, napisany przez polską autorkę Patrycję Podrazik występującej pod pseudonimem P.K. Adams. Już na pierwszy rzut oka widać ogromne zaangażowanie autorki w tę historię. Całość opisana z ogromną starannością, dbałością o szczegóły. Zwyczaje, potrawy, komnaty zamkowe, stroje, wszystko to posłużyło do zobrazowania ówczesnego dworu, jedynie, czego mi zabrakło, to języka tamtych czasów.

Historia opowiedziana z punktu widzenia młodej wdowy, Włoszki, która towarzyszy Bonie, jako dama dworu i opiekunka dziewcząt z otoczenia królowej, dla której to zadanie, jest nie lada wyzwaniem, bo młode kobiety są skłonne do zabawy i flirtów. Gdy podczas Bożego Narodzenia ginie jeden z dworzan, na prośbę Bony Caterina postanawia zbadać sprawę. Prowadzi śledztwo, które wiedzie ją od lochów pełnych szczurów, aż do kuchennych magazynów zamku, a w którym pomaga jej Sebastian Konarski, młodszy sekretarz króla Zygmunta. Wkrótce zostaje zamordowany kolejny dworzanin.

Szokujące morderstwa wstrząsają dworem, podejrzenia padają, spiski polityczne rosną, plotki krążą, podejrzany zostaje aresztowany, ale Caterina jest coraz bardziej przekonana, że ​​uwięziony człowiek jest niewinny. Ma własne pomysły. Wszystkie tropy wiodą do najbliższego kręgu królowej Bony, która jest solą w oku doradców króla nie tylko ze względu na wdrażane przez nią reformy rolne, ale także z powodu jej wtrącania się w politykę królestwa. Autorka pokazuje, jak wiele sprzeczności było w naturze królowej, ognistej i niespokojnej, a jednak opiekuńczej. Obdarzonej błyskotliwą inteligencją, bystrością umysłu, lecz także ograniczonej uporem i porywczością.

Caterina staje się głównym śledczym w zagadkowych zbrodniach, które wkrótce osiągają mrożący krew w żyłach punkt kulminacyjny w trzymającej w napięciu, gotyckiej konwencji. Dla wielu czytelników, którzy mogą odgadnąć, „kto” po drodze, konkluzja daje satysfakcję wokół „jak” i „dlaczego”, jednocześnie stawiając nowe i dręczące pytania moralne. P.K. Adams zręcznie przeplata historię tamtych czasów, mroczną zagadką morderstw, które intrygują czytelnika. W tej powieści dominuje głównie kobiece spojrzenie, które jest przesiąknięte moralnością i troskami społecznymi epoki. Contessa Caterina jest atrakcyjną postacią, a jej rozwijająca się przyjaźń z Konarskim jest również ważną częścią tej historii. Główna bohaterka, to spostrzegawcza kobieta, która uczestniczy we flirtach i towarzyskich zabawach swoich podopiecznych i uważa, że ​​niczego nie przegapiła. I to jest jej tragedia. Inteligencja i dociekliwość Cateriny odzwierciedlają najlepsze cechy królowej, której służy, i czynią z niej silną bohaterkę, za którą czytelnik podąża w kręte czeluści średniowiecznego więzienia.

Intrygi na dworze to świetna rozrywka, a autorka umiejętnie włączyła do fabuły swoją wiedzę o kulturze. Narracja poprowadzona jest w pierwszej osobie, z tonem często graniczącym z melancholią, nawiązując do tragedii, która wkrótce wyjdzie na jaw. Poprzez Caterinę czytelnik dowiaduje się o pasjonującym klimacie politycznym tamtego okresu, poznaje świetnie opisane postaci, między innymi kobieciarza dyplomatę Jana Dantyszka. Książka porusza wiele ciekawych tematów, w tym religijną niezgodę, którą podsycał Marcin Luter i jego edykty. Książka ilustruje liczne ograniczenia ról kobiet w tej epoce w Polsce, co sprawia, że ​​odwaga i chęć przekraczania tych barier jest ekscytująca. Jak wyjaśnia P.K. Adams, rola kobiety w krajach takich jak Polska i Litwa była bardzo ograniczona poza domem. Nawet jeśli były one arystokratkami, ich obowiązki skupiały się jedynie na rodzeniu dzieci, odgrywaniu gospodyni na ucztach i bankietach oraz nadzorowaniu personelu domowego. Szczególnie intrygujący jest kontrast między obyczajami dworu polskiego a księstwem Bari we Włoszech, w którym wychowała się główna bohaterka.

Sporo faktów historycznych jest przekręconych. W posłowiu autorka wyjaśnia, dlaczego nagięła znane fakty z przeszłości. Twierdzi, że zmiany były konieczne, aby akcja toczyła się wartko i żeby uniknąć dłuższych przerw czasowych, które mogłyby obniżyć wartość dramatyczną utworu. Autorka ma lekkie pióro, jednocześnie zapewnia, że czytelnik dowiaduje się wystarczająco dużo o polskim dworze i wydarzeniach w szerszym europejskim kontekście reformacji, aby nadać sens tej historii. P.K. Adams plastycznie maluje krakowskich dworzan wraz z ich strojami i klubami; wspomina o zaproszonych przez królową włoskich artystach, polskich pisarzach i uczonych, w tym o słynnym fizyku Mikołaju Koperniku. Pokazuje, jak wielki wpływ na polską sztukę i architekturę wywarła włoska architektura za czasów Bony Sforzy.

Gorąco polecam miłośnikom epoki XVI wieku. Idealny kryminał retro, dla pasjonujących się historią i mających ochotę na interesującą intrygę kryminalną. P.K. Adams zapewniła, bowiem czytelnikowi głębokie i wciągające zanurzenie się w epoce, gdzie połączyła staranne badania historyczne z fascynującą tajemnicą morderstw i obsadą prawdziwych postaci historycznych.

Mimo małych zastrzeżeń co do prawdziwości zdarzeń poziom tej książki zachwyca i sprawia, że ​​jest to wyjątkowa lektura. I mam nadzieję, że kolejna misja, o której Caterina ma nam opowiedzieć, będzie równie frapująca.