Jemioła, klątwa i cholera. recenzja

"Ten, kto ma czy­jąś mi­łość, ma wła­dzę, a ten, kto się za­ko­cha, od­daje wła­dzę nad sobą."

Wiktoria Tyszkowska, wdowa, matka, a przede wszystkim kobieta. Szanowana w społeczeństwie, cieszy się nienaganną opinią. Skrywa jednak mroczniejszą stronę, starannie strzegąc swoich tajemnic. Nieskazitelny wizerunek zaczyna się kruszyć z powodu wybryków jej synów: „starszy syn pije, a młodszy rycerską krew miesza z włościańskim błotem”. Pragnąc pozbyć się jednego z problemów, wysyła Katję do swojego rodzinnego dworu, gdzie mieszkańcy zmagają się z epidemią cholery. Aptekarka ma pełne ręce roboty, a uprzedzenia i zabobony sprawiają, że może liczyć jedynie na zioła oraz Batkę, którego duch nie opuszcza jej w potrzebie.

Trzeci tom Sagi rodu Tyszkowskich inspirowany jest „Za­ka­zaną le­gendą o hra­bi­nie, co jej trum­na w wo­dzie stoi”czyli po­śmiert­nej hi­sto­rii Wik­to­rii z Gie­buł­tow­skich Tysz­kow­skiej. Matka Józefa i Antoniego, dotąd pozostająca w cieniu głównych wydarzeń, okazuje się charyzmatyczną i wyrazistą postacią, z którą należy się liczyć. To kobieta o wielu obliczach, która przeszła przez wiele trudnych doświadczeń, które ukształtowały jej osobowość. Niewątpliwie dla swoich synów gotowa na każde poświęcenie, oczywiście jeśli wszystko odbędzie się zgodnie z jej wolą i nadworską etykietą. Obmyślone intrygi wprowadzą wiele zamieszania, doprowadzając do dramatycznych wydarzeń. Mówi się, że to, co niedostępne, kusi najbardziej. Doskonale widać to w przypadku Antoniego, który, zaślepiony uczuciem i pragnieniem, przestaje zważać na swoją szlachecką dumę. Choć wciąż pozostaje tak samo grubiański i nieokrzesany, to zaczynam dostrzegać w nim pewne zmiany i po prostu zwykłe ludzkie odruchy.

Drugim ważnym aspektem powieści jest zaraza, z którą mierzą się mieszkańcy bieszczadzkich włości. W wieku XIX cholera była prawdziwym postrachem, szerząc się poprzez zanieczyszczoną wodę, brud i nędzę. Tu również widać wyraźny podział społeczeństwa oraz skomplikowane relacje pomiędzy chłopstwem a szlachtą. Wyraźnie zarysowane wierzenia, zabobony i jawna wrogość w stosunku do Katji. Na tym ponurym tle podkreślona jest wartość ziół i przepisów zielarskich. Jestem oczarowana cała serią i nie mam pojęcia w którym kierunku potoczy się dalsza akcja.