Więzień nieba recenzja

Carlos Ruiz Zafon to hiszpański pisarz, którego książki ceni sobie wielu czytelników na całym globie. Urodził się w 1964 roku w Barcelonie, zadebiutował powieścią "Książę mgły", za którą otrzymał prestiżową Nagrodę Edebé. "Cień wiatru" i "Gra Anioła" to jego poprzednie książki, jednak jak on sam przekonuje można je czytać w dowolnej kolejności.

Daniel Sempere to ponad dwudziestoletni, młody mężczyzna, który ze swoim ojcem oraz pomagającym im w biznesie Feminem prowadzi kiepsko prosperującą księgarnie. Sytuacja zmienia się, kiedy pewnego dnia pojawia się w niej tajemniczy kuternoga wyglądający na człowieka zaniedbanego, który w życiu wiele przeszedł. Prosi on Daniela o bardzo drogi egzemplarz "Hrabiego Monte Christo". który po zakupie polecił przekazać Feminowi Romero de Torres. Daniel był zaintrygowany postacią tajemniczego człowieka, który wyglądał na biednego a zapłacił za książkę banknotem o nominale sto peset. Gdy gość opuścił księgarnię, Daniel postanowił pójść za nim z myślą, że może dowiedzieć się o nim czegoś więcej.

W tej powieści mamy mozłiwość poznania tajemnic Fermina, które po części dotyczą także Daniela. Byłem bardzo ciekawy jaki wpływ na Daniela miał ten niepozorny człowiek i pośpiesznie wertowałem kartki, choć Zafón chyba celowo wprowadził troszkę zamętu. Zafón zabiera czytelnika w świat tajemnic, który zachwyca swoim pięknem. Dzięki temu książkę czyta się z wielkim zainteresowaniem. Jest to książka naprawdę godna polecenia.