Po drugiej stronie strachu. Tom 1 recenzja

Już od samego początku miałam problemy z tą książką, bo nie wiedziałam na jaki dokładnie gatunek mam się nastawić. Mam wrażenie, że jest w niej dokładnie wszystko: erotyk, trójkąt miłosny, jakiś kryminał, sugestie, że to wszystko ma jakiś paranormalny klimat... Jednak okazuje się, że od początku do końca ja nie wiem, o co chodzi w tej książce, jaki jest motyw przewodni fabuły.

Blake jest rozpieszczoną córeczką bogatego tatusia. Nie ma rzeczy, której by nie zrobiła i nie uszła jej na sucho. Dziewczyna podobno straciła pamięć, ale nie wiem kiedy, w jakich dokładnie okolicznościach, na jakim poziomie ma zaniki pamięci, bo z fabuły wynika, że dokładnie wie kim jest, skąd sie wywodzi, pamięta swoją rodzinę, przeszłość, ale jednego z kluczowych bohaterów już nie. Nie do końca jest wyjaśnione dlaczego panna Blue jest tak "popaprana" i zimna względem miłości swego życia oraz dlaczego on jest od niej uzależniony i wszystko dziewczynie wybacza. Tak jak tę pierwszą tłumaczy zawód miłosny - chłopak porzucił ją bez słowa po tym jak wcześniej razem balowali, pili, brali narkotyki itd, tak nie rozumiem, co widzi w niej Maks, gdy są wręcz momenty, w których ona nim gardzi.

Jak już wspominałam ta książka ma straszną dziurę fabularną. Historia jest składna, dobrze napisana, ale nie rozumiem do czego prowadzi. JAKI JEST MOTYW TEJ HISTORII?! Blake i Maks sie przeprowadzają, żyją sobię i BAM koniec. Nie czuję totalnie przywiązania do postaci, ich życie nie budzi we mnie żadnych odczuć i przemyśleń. Nie czuję dreszczy przy romansie, strachu tej kryjącej się tajemnicy...

Jest tu ogrom nieścisłości sprawiających, że nie potrafię powiedzieć, że książka mi się podobała. Już przy rozmowie z autorką powiedziałam, że bez drugiego tomu nie jestem wstanie jej zrozumieć. Całość pochłonęłam szybko, bo naprawdę liczyłam, że się w niej zakocham. Autorka ma bardz dobry warsztat i pióro, może dalej będzie lepiej i wszystko się dopiero rozwija? "Po drugiej stronie strachu" to genialny erotyk, tandetny romans i beznadziejny thriller. O fantastyce zapomnijcie, bo poza dwoma dziwnymi scenami nie ma tu nic paranormaknego i magicznego. Czuję, że chciałabym tej "bajki" więcej, jednocześnie zapytana nie potrafiłabym opowiedzieć dlaczego warto po nią sięgnąć.

Czekam na drugi tom, bo chcę, aby "wiem, że nic nie wiem" zamieniło się w "zakochałam się w tym cyklu". Nie skreślam, po prostu czekam na więcej.

Książkę otrzymałam z klubu recenzenta nakanapie.pl