Wschód słońca w dniu dożynek recenzja

"Wschód słońca w dniu dożynek" przenosi do Drugiego Ćwierćwiecza Poskromienia, w którym dwukrotnie więcej trybutów trafia na arenę. Wśród nich jest młody Haymitch Abernathy, którego pragnieniem jest ochronienie najbliższych. Coś jednak pcha go w stronę buntu - przecież jeśli ma umrzeć, to niech zostanie po tym ślad...

Jak cudownie było powrócić do jednej z najbardziej ukochanych serii - nawet jeśli po raz kolejny serce musiało się rozpaść i poskładać, obserwując tragiczne losy jednego z kluczowych bohaterów.

Co wywarło na mnie tu ogromne wrażenie to fakt, że mimo iż znałam z grubsza przeszłość Haymitcha z głównej trylogii, to i tak Suzanne Collins potrafiła mnie zaskoczyć i tak głęboko zaangażować emocjonalnie.

Ten Abernathy to zupełnie inny człowiek, niż ten, którego obserwujemy lata później obok Katniss. Pełen życia, zadziorny i butny, przyciąga i wzbudza sympatię oraz szacunek. Nieustannie troszczący się o rodzinę i ukochaną, a na arenie o każdego sojusznika - a nawet wroga - to jeden z najdramatyczniejszych przykładów, jak tradycja Igrzysk tego uniwersum łamała na wszelkie dostępne sposoby nawet najbardziej hardego ducha - i to nie tylko na arenie. Znając wizerunek głównego bohatera, który osiągnie po czasie, spodziewałam się, że straci wszystko, ale to, w jak bolesny, niesprawiedliwy i dobijający sposób się to wydarzyło sprawiało, że chciałam wprost rwać karty książki, współodczuwając jego emocjom. Snow w swojej perfidii i wyrachowaniu tu jest szczególnie dobijający - choć muszę przyznać, że każdy przejaw buntu Haymitcha był dzięki temu po stokroć wymowniejszy i cenniejszy.

Kolejny raz na arenie to ponownie obraz brutalności, poświęcenia, zezwierzęcenia i desperackiej walki o przetrwanie - ale i godność ludzką, która w postaci jednej z bohaterek wybrzmiewała szczególnie silnie i dobitnie. Łza poruszenia płynie wielokrotnie w trakcie walk, ale największy rollercoaster emocjonalny to czas przed i po wyzwaniu głodowych igrzysk.

Kosogłosy zaśpiewały ponownie, a ja razem z nimi, przeżywając wszystko, co kocham w tej serii na nowo. Jeśli podobnie kochasz "Igrzyska śmierci", to jest to must read <3