Matnia recenzja

Kolejną książką Przemysława Piotrowskiego, po którą postanowiłem sięgnąć, była powieść pod niewiele mi mówiącym tytułem Matnia. Seria z Igorem Brudnym, którą to serią zapoczątkowałem „znajomość” i autorem bardzo mnie zaskoczyła i to pozytywnie. Kolejna książka, czyli Krew z krwi już nie była taka wciągająca.
W Matni poznajemy historię kobiety wychowanej w domu dziecka, której życie nie jest usłane różami, ale jakoś stara się żyć normalnie. Zuzanna poznaje mężczyznę, zakochuje się w nim, a on wykorzystuje tę miłość, wpędza ją w długi i porzuca. Jakby tego było mało, okazuje się, że kobieta jest w ciąży, spodziewa się bliźniąt. Sytuacja Zuzanny staje się tragiczna brak mieszkania, pracy, długi do spłacenia i do tego ciąża bliźniacza. Zuzanna jest załamana i wtedy poznaje mężczyznę – Marka. Marek wydaje się idealny. Wspiera Zuzannę, jest opiekuńczy, troskliwy akceptuje jej nienarodzone dzieci, troszczy się o nią i dba, aby ciąża była dobrze prowadzona. Marek remontuje dom po rodzicach na odległej wsi wśród lasu, do którego po kilku miesiącach ma się przeprowadzić Zuzanna i tak też się dzieje. Domek otoczony lasem z bliskością jeziora staje się azylem dla naszej bohaterki tylko sąsiedzi jacyś dziwni. Zamknięci w sobie niby nie robią krzywdy, nawet się uśmiechają, ale są jacyś zamknięci w swojej rzeczywistości i brak dzieci… za to są kobiety w ciąży tak jak i Zuzanna. W życiu naszej bohaterki pojawia się również sprawa zaginionej Ukrainki, która również była w ciąży to wszystko sprawia, że w głowie naszej bohaterki zaczynają kiełkować wątpliwości czy słusznie?
Gdybym zaczynał czytać książki Przemysława Piotrowskiego od Matni czy Krew z krwi chyba nie sięgnąłbym po serię z komisarzem Igorem Brudnym… Lubię książki, w których jest jakaś akcja, coś się dzieje są zwroty akcji, nie nudzę się czytając, a kolejne strony po prostu przekładam, nie zważając, która godzina. W przypadku Matni musiałem się wykazać dużą dozą cierpliwości i zaufania do autora, aby nie odłożyć książki na półkę, bo ileż można czytać, jak ktoś chodzi na spacer… Trochę mi też przeszkadzał opis miejscowości, w której zamieszkała nasza bohaterka, nie wiem, czy w dzisiejszych czasach jest możliwe, aby były miejscowości tak zamknięte na otaczający świat. Tak naprawdę po przeczytaniu około jednej trzeciej wiedziałem, jakie będzie zakończenie tej powieści. Ważne są książki, które poruszają jakiś ważny problem społeczny czy naznaczają jakieś ludzkie wypaczone zachowanie, które w swej naturze możemy potępić. Jest to na pewno ważna funkcja tej książki, ale ważne jest też, aby czytelnik dotarł do końca tej powieści i zrozumiał, co autor chce mu pokazać i uświadomić.