Więcej niż jedno życie recenzja

"Więcej niż jedno życie" to kontynuacja powieści "W cieniu Babiej Góry", a co za tym idzie losów aspirant sztabowej Baśki Zajdy.

Tym razem jest to thriller medyczny osadzony głównie w Krakowie. To tu na szpitalnym oddziale pediatrycznym przebywa Mateuszek, synek Joanny, koleżanki Baśki, dla którego policjantka organizowała kilka zbiórek pieniędzy na leczenie i którego teraz miała odwiedzić. W szpitalu dochodzi do tragicznego wypadku — z okna wypadła lekarka, neurochirurg, Marta Kuc. Zajda angażuje się w śledztwo również z wewnętrznego poczucia obowiązku.

Choć powieść jest kontynuacją poprzedniej, to sam wątek kryminalny jest odrębną historią. Poboczny wątek obyczajowy kilkukrotnie nawiązuje do wydarzeń z wcześniejszego tomu. Autorka położyła duży nacisk na ukazanie problemów rodzin opiekujących się chorymi dziećmi. Choć wykazała się dobrym stylem literackim, naturalnymi dialogami to nie udało jej się wzbudzić we mnie, jako czytelniku, większych emocji. Może to i lepiej, bo szczerze nie lubię książek, których tematyka dotyczy cierpienia dzieci. Było beznamiętnie.

Długie rozdziały podzielone zostały na kilka perspektyw. Obok śledztwa prowadzonego przez Zajdę znalazła się historia widziana oczami nastoletniego pacjenta oddziału pediatrycznego, Mikołaja. Jedynie ta postać wzbudziła we mnie odrobinę sympatii. Reszta bohaterów, w tym głównych, była dość płaska, nudna lub irytująca.

Samo śledztwo w sprawie tragicznej śmierci doktor Marty zostało sprawnie poprowadzone. Informacje były dozowane. Baśka wraz z partnerem, podkomisarzem Tomkiem Witkowskim, krok po kroku dochodzili prawdy, odkrywając nowe tropy.

W fabule znalazło się miejsce na całkiem sporą ilość bohaterów, a tym samym podejrzanych. Jednak w wątku kryminalnym zabrakło zwrotów akcji i napięcia, poczucia niepokoju, które powinno towarzyszyć przy czytaniu thrillera.
Finał ciekawy, ale prowadziła do niego długa, męcząca droga, przez co efekt końcowy został znacznie zredukowany.

Czy polecam? Polecam przeczytać samemu i wyrobić sobie własne zdanie. Mnie ta powieść nie zachwyciła.