Tajemnicza wiadomość recenzja

Wenecja, 1943 rok. Stella Jilani prowadzi podwójne życie. Aktywnie działa w ruchu oporu, a jednocześnie pracuje jako maszynistka i tłumaczka w kwaterze głównej nazistów. Jej prawdziwą pasją jest pisarstwo, ale w świecie ogarniętym wojną od fikcji ważniejsze są suche fakty. Na przykład takie, że między nią a oddanym faszystą, Cristianem De Lucą, rodzi się dziwna relacja…

Bristol, 2017 rok. Luisa Belmont po śmierci matki natrafia na pudło pełne tajemniczych pamiątek, a także na starą maszynę pisarską. Wszystko wskazuje na to, że należała ona do babci dziewczyny. Kolejne ślady prowadzą Lusię do Włoch, gdzie ma szansę dowiedzieć się czegoś więcej o przeszłości swojej rodziny…

„Tajemnicza wiadomość” Mandy Robotham to nie tylko historia rodzinna, ale także świadectwo okupowanej Wenecji. Razem z bohaterkami przemierzamy jej ulice, odkrywając wydarzenia, które ukształtowały codzienność miasta. Wenecja jest niejako osobną postacią w tej powieści, a autorka barwnie i obrazowo opisuje jej niesamowitą atmosferę. W zasadzie głównie to plastyczne przedstawienie włoskiego miasta skłoniło mnie do skończenia tej powieści, gdyż moja relacja z tą książką jest dość… Powiedziałabym, że trudna.

Na samym początku nawet mnie zaciekawiła, ale im dalej, tym mniejsze było moje zaangażowanie. Niestety, ale w mojej opinii perspektywa teraźniejsza została zupełnie niepotrzebnie poprowadzona z trzeciej osoby. Przede wszystkim jednak losy Luisy mnie nie zainteresowały. W porównaniu z przeżyciami Stelli jej historia wydawała się mdła i sztampowa, ale to pewnie dlatego, że nie byłam w stanie zrozumieć jej decyzji. Luisa w większości sytuacji kierowała się instynktem, a jej kłopoty często „magicznie” same się rozwiązywały. O wiele lepiej czytało mi się powieść z punkt widzenia jej babki.

Ze Stellą można sympatyzować, gdyż jej perspektywa napisana została w pierwszej osobie. Dzięki temu mogłam wyraźnie poczuć strach i determinację kobiety, a także dowiedzieć się tego, jakie ma podejście do wojny. W „Tajemniczej wiadomości” to właśnie Stella Jilani jest najciekawiej poprowadzoną bohaterką, która ciągle zakłada inną maskę, aby przetrwać kolejny dzień. To dla niej często bolesne doświadczenie, a z czasem pojawia się u niej całkiem zrozumiały kryzys tożsamości. Najbardziej poruszyło mnie jednakże to, jak pisanie opowiadania pozwala jej przetrwać najgorszy czas. I chociaż Stella jest fikcyjną postacią, to myślę, że we faszystowskich Włoszech żyło wiele podobnych do niej, odważnych kobiet.

„Tajemnicza wiadomość” Mandy Robotham to nie jest książka, która zostanie długo w mojej pamięci. Doceniam ją za poruszaną tematykę, ale zabrakło mi w niej tego czegoś, co poruszyłoby moje serce. Mimo wszystko myślę, że tę powieść pokocha wielu czytelników. Dlatego też mogę ją polecić, bo to naprawdę dobrze poprowadzona i intrygująca proza historyczna, którą warto poznać.

Książka otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu @nakanapie.pl