Black Bird Academy. Bój się światła recenzja

Co wybierzecie Demony czy łowców?

Jak ja czekałam na dalsze losy Leaf, Falco i Lore.
Wracamy do miejsca, w którym urywa się pierwszy tom, Leaf musi mierzyć się z kolejnym rozczarowaniem, nie tylko ze strony Lorego, ale także Falco, który co nieco zataił. Sama Leaf stawi czoła samemu Wielkiemu Intendentowi, będzie musiała udowodnić swoje człowieczeństwo i przynależność do Black Bird, biorąc udział w igrzyskach wszystkich akademii (hmmm gdzieś to już było prawda? ). Gdy na światło dzienne zaczynają wypływać coraz dziwniejsze rzeczy, Laef musi odnaleźć siebie samą, co nie jest łatwe, kiedy czuje, że coś demonicznego budzi się w jej wnętrzu.
Nadal mamy tu narrację wieloosobową u akurat w tej książce to jest jej największy atut, bo mamy możliwość spojrzenia na daną sytuację z kilku perspektyw. Na plus zaliczam też poczucie humoru autorki oraz fakt, że postacie drugoplanowe dodają całości smaczku.
Czytając 1 tom, kochałam Lore, niestety w tej części ta miłość ciut ostygła, ale za to Crein i Zero no kocham gości, a ciotka Zelda ? Coś czuję, że ona jeszcze tu nieźle namiesza.
Zaskoczyło mnie, w jakim kierunku autorka pokierowała niektóre z relacji. Zakończenie też niewiele wyjaśnia, porzuca nas w środku sceny, bez jakich kolwiek wyjaśnień. Zabrakło mi w zakończeniu wątku Craina i Zero, jakby znikli. Ta książka zostawiła mnie z niezaspokojonym apetytem na więcej, nie wiem jak wytrzymam do wiosny.
Jestem bardzo ciekawa finałowego tomu.
Specjalnie nie zdradzam zbyt wielu szczegółów, by nikomu nie spoilerować, powiem tylko, że ta seria ląduje na mojej liście najlepszych bez dwóch zdań.
Polecam i kocham całym sercem.
Jeśli tak jak ja kochacie mroczny klimat, akademie magiczną, turniej, walkę dobra że złem I czekacie na happy end jak ja , to ta seria jest pisana dla was.
Ja mogę to porównać do Harrego Pottera, Niezgodnej i Igrzysk śmierci, plus Shadowhunters w jednym. Ta książka jest nasycona magią i problemami z niej wynikającymi. Ten tom to ciągle babranie się w jakiś estrementach, ale uwierzcie mi warto sobie pobrudzić wyobraźnię.
Zresztą chyba widać po tej recenzji jak bardzo mi się podoba.