Złe miejsce, zły czas recenzja

Książka Małgorzaty Rogali Złe miejsce, zły czas to kolejny tom z cyklu Weronika Nawrocka. Autorka ponownie zabiera nas do środowiska nastolatków oraz ich zawiłych relacji z rówieśnikami, nauczycielami i rodziną.

Tym razem powieść Małgorzaty Rogali nie do końca mnie przekonała, mimo że autorka dobrze oddała charakter bohaterów i atmosferę osiedla, na którym rozgrywa się akcja. Spodziewałam się mocniejszej intrygi kryminalnej, a tu znalazła się ona na drugim planie. Zamiast klasycznego kryminału Rogala akcentuje tematy związane z zagrożeniami płynącymi z używania telefonów i internetu, a także problematykę relacji rówieśniczych, przemocy, manipulacji oraz młodzieńczych obsesji na punkcie akceptacji i popularności. W tej atmosferze autorka przybliża realne dylematy młodzieży, ukazując, jak łatwo młody człowiek może znaleźć się w niebezpiecznej sytuacji – wystarczy „złe miejsce, zły czas”.

Najbardziej przeszkadzało mi właśnie to, że fabuła wydaje się nadmiernie moralizatorska. Tematy, które porusza Rogala – presja rówieśnicza, problemy tożsamości, obsesja na punkcie akceptacji – są ważne i aktualne, ale ich nagromadzenie zaczyna przytłaczać. Młodociani bohaterowie stają się symbolem wszystkich trudności, jakie mogą dotknąć dzisiejszą młodzież, a w efekcie kryminalna zagadka kompletnie traci znaczenie. Zamiast trzymającej w napięciu powieści, dostałam raczej opowieść o problemach dorastania i zagrożeniach technologicznych, które przewijają się niemal na każdej stronie.

Choć doceniam realistycznie zarysowane postacie i społeczne tło, zabrakło mi tutaj napięcia i tajemniczości, które powinny charakteryzować kryminał. Intryga pozbawiona głębszej zagadki i została przyćmiona przez wszystkie te problemy nastolatków. W efekcie trudno było mi się wciągnąć w tę historię.

Podsumowując, uważam,że “Złe miejsce, zły czas” to powieść, która przedstawia ważne problemy społeczne dotyczące młodych ludzi, lecz może nie spełnić oczekiwań czytelników poszukujących wyrazistego thrillera kryminalnego.