Inna recenzja

Max Czornyj + okładka przyciągająca uwagę... Bardzo elegancko i klasycznie zaprojektowana. Jako miłośniczka kryminałów dawno nie widziałam takiej klasy samej w sobie. Tytuł również niczego sobie.
Więc pewnie musiała zrobić na mnie mega ogromne wrażenie...
Niestety. Przeczytałam ją w ciągu jednego dnia. Jednym haustem. Wręcz pożarłam oczami.
Jednak pozbierać się po niej nie mogę do tej pory. Ciężko mi zrozumieć pewne aspekty. Poczynania głównych bohaterów. Po co, dlaczego, kto jest kim i dla kogo.
Na okładce widnieje napis :
"[...] Thriller psychologiczny, którego nie zapomnisz"
To prawda, nie zapomnę. Myślę o nim kilka razy dziennie i przymierzam się by przeczytać tę książkę jeszcze raz, robiąc przy tym głębszą analizę psychologiczną i to w dodatku na papierze rozrysowując, rozpisując sobie to wszystko.
Narracja z punktu widzenia kobiety i mężczyzny. Ciekawe zagranie moim zdaniem ze strony autora. Pisarz buduje napięcie w przeróżne sposoby.
Na przykład poprzez szczegółowe, a nawet drastyczne opisy. Jest wiele pytań, a odpowiedzi brak. Mam nadzieję, że jak przeczytam ją jeszcze kilka razy, zrozumiem cały zamysł autora i co miał mi jako czytelnikowi do przekazania. Miałam też często odczucie, że zachowania Mikołaja i Gabrieli są irracjonalne. Wręcz wielokrotnie mnie irytowały.
Jakie na przykład?
Ciągłe zapisywanie wszystkiego, nawet podczas rozmowy z Gabrielą. Pisanie na telefonie podczas rozmowy jest po prostu oznaką ignorancji dla drugiej osoby.
Jedne rozdziały podzielone są na godziny, czyli opisy perspektywy Mikołaja Popławskiego, który budzi się ciągle w luksusowej rezydencji nad Bałtykiem. Nie wie do pewnego momentu czy jest porywaczem, czy też mordercą. Kim jest ta dziewczyna w piwnicy. Jego dziewczyną? A może jednak nie...
Następne podzielone są na Gabriele Kraus. Matkę zaginionej Izy. Czy Izabel z piwnicy u Mikołaja to ta sama zaginiona Iza której mama Gabriela zawzięcie szuka?
Musicie sobie sami na to odpowiedzieć.
Przebieg jakiej choroby pojawia się w książce?
Czy Mikołaj mieszka z kimś, kto zna go na wylot i akceptuje jego brak świadomości?
Czy Iza i Izabel to ta sama osoba?
Czy Gabriela odnajduje córkę?
Jak potoczyła się ta cała historia?
Przeczytaj... ponieważ ja sama mam mętlik w głowie jak nigdy dotąd.