W paszczy lwa recenzja

Catherine już jako 16latka upatrzyła sobie kandydata na męża. Dziewczyna wyróżnia się w eleganckim towarzystwie jak i swoim zachowaniem, podejściem do życia, tak i również wyglądem. Nie należy do delikatnych, chudych panienek. Już w młodym wieku cieszy się dość bujną figurą. Chociaż cieszy, to za dużo powiedziane. Nawet matka patrzy na figurę Catherinne karcącym wzrokiem.
Lord Nicolas Devon to istny kobieciarz. Panie lgną do niego, ale Kitty jest zdeterminowana sprawić, by ten w tym jakże licznym towarzystwie dostrzegł właśnie ją. Postanawia zapolować na lwa salonowego...

Zagłębienie się w tej lekturze to była czysta przyjemność. Do tej pory unikałam romansów historycznych, bojąc się, że to nie dla mnie. Myślałam, że nie odnajdę się w takiej literaturze. Jednak jakże się myliłam!
Nie ukrywajmy, "W paszczy lwa" to nie jest cienka lektura. Mimo to, chłonęłam jej treść, i nawet do głowy mi nie przyszło zostawić książkę nie dokończoną. Autorka posługuje się bardzo lekkim piórem, a wykreowanych przez nią bohaterów nie da się nie lubić. No, oczywiście poza lordem Murrayem. Do tej pory nie trafiłam na książkę, w której niemalże do każdego bohatera poczułam sympatię.
Z całego serca polubiłam poczucie humoru autorki, dzięki któremu podczas czytania uśmiech nie schodził mi z twarzy. Szczególnie w momentach gdzie Nicolas i Kitty przebywali w swoim towarzystwie. Szczególnie jedna scena, gdzie dziewczyna odgrywa obojętną, była mistrzostwem!
Budowane napięcie pomiędzy bohaterami doprowadza czytelnika do rumieńców. Odgrywanie uczennicy i nauczyciela pobudza wyobraźnię. Sceny erotyczne są napisane ze smakiem i należytą elegancją, że aż chce się to czytać.
"W paszczy lwa" to moje pierwsze spotkanie z autorką. Bardzo się cieszę, że książki z cyklu "Niepokorni", pomimo, że połączone bohaterami, można czytać oddzielnie i czytelnik się nie pogubi. Zdałam sobie również sprawę z tego, że nie usatysfakcjonuje mnie przeczytanie "Diabelskiego Hrabiego" na Legimi. Pragnę egzemplarza papierowego, gdyż jestem pewna, że pierwszy tom również skradnie moje serce, a do takich książek chce się wracać.