W kręgu upiorów i wilkołaków. Demonologia słowiańska. recenzja

Książka w całości poświęcona jest mitologii słowiańskiej, wierzeniom, religiom oraz zabobonom. Autor podejmuje się w niej analizy demonicznych stworów.
Szeroko opisane są procesy czarownic, które trwały w Polsce do końca XVIII wieku.
Powoli społeczeństwo zaczęło zauważać wszystkie nadużycia, do których dochodziło podczas takich procesów.
W 1639r. poznańska drukarnia wydała dwie wyróżniające się pozycje, w których autorzy nieśmiało zwracali uwagę, na wszystkie niesprawiedliwości jakie spotykały kobiety podejrzane o czary. Gdy wymuszono zeznania torturami, dawało to podstawę do spalenia nieszczęsnej kobiety na stosie.
Ostatni głośny proces o czary miał miejsce w 1775r.. Ukarano wtedy śmiercią kilkanaście domniemanych wspólniczek szatana. W następstwie tego, udało się w sejmie uchwalić ustawę, zakazującą sądom prowadzić sprawy o czary i stosowania tortur.
W kolejnym rozdziale mamy sporo informacji na temat wierzeń w siły diabelskie, które do dzisiaj gdzieniegdzie dają się odnaleźć.
I tak kolejno omawiane są strzygonie, zmory, południce, leśne duchy i wąpierze.
Książka to pełne kompendium wiedzy na temat Słowian i tego w co wierzyli na przestrzeni wieków.
Widać, iż autor był historykiem, gdyż wszystkie informacje są podawane bardzo szczegółowo i dokładnie, można by rzec, encyklopedycznie.
Ciekawa lektura na długie zimowe wieczory.