Utracony raj recenzja

Julia wiele lat wcześniej podczas mafijnych porachunków jej ojca ucieka z domu. Przez kilka lat żyje na ulicy, aż pewnego dnia nieznajomy mezczyzna wyciąga do niej pomocną dłoń. Kobieta zmienia tożsamość, jest szczęśliwa i przekonana, że uwolniła się od ojca raz na zawsze. Jej radość nie trwa długo, bowiem zostaje jej odebrana najważniejsza osoba w życiu, a ona nie spocznie dopóki jej nie odnajdzie. Jednak po drodze trafia do samego piekła...

Co to była za książka! Przyznaje się, że przepadłam po pierwszym rozdziale dosłownie i w przenośni. Czytałam, myślałam i przeżywałam wszystkie wydarzenia wraz z bohaterami. I to jest debiut autorki, która z przytupem wchodzi na literacki grunt romansów, o ile można tak to określić. To romans mafijny, który zaskakiwał mnie dosłownie na każdym kroku, zwrotami akcji i brakiem typowych schematów. Przyznaję się bez bicia, że w wypadku Utraconego Raju chciałabym, żeby autorka poleciała z schematem, bo jak można napisać takie zakończenie, a moje serce krwawi. Już się boję co autorka zgotowała bohaterom w drugiej części.

Celowo nie piszę za wiele o bohaterach i samych wydarzeniach z książki, bo chciałabym, żebyście mieli taką samą frajdę z czytania jak ja 💙

Kac ksiazkowy gwarantowany, a Julia i Liam to tak ogniste temperamenty, że razem tworzą zabójczą mieszankę wybuchową. Ogrom emocji i ilość skomplikowanych relacji to główne atuty powieści, ale również wielobarwni bohaterowie, z których każdy wymyka się z ram i da się lubić. Może oprócz Kate, którą przydałoby się utemperować.

Najwięcej humoru wniósł do całej fabuły Jake, ekscentryczny przyjaciel Liama, który jest jego egzekutorem i uwielbia koszule w różne zabawne wzory, jak np. flamingi. Jest też tajemniczy Roy, ponury typ, spec od wszelkich zabezpieczeń. Wreszcie sam Liam, który ma w sobie tak wiele sprzeczności, że ciężko było za nim nadążyć.

Relacja głównych bohaterow to dobry fajerwerk, który od samego odpalenia wybucha mieniąc się wieloma barwami i kiedy już myślisz, że wystrzeliły wszystkie kolory, to następują kolejne wybuchy aż do ostatniej strony.

Oszalałam na punkcie tej historii, która mnie sponiewierała emocjonalnie i pozytywnie zaskoczyła powiewem świeżości. Autorka nie oszczędza swoich bohaterów, pozwalając jedynie na chwilową iluzję szczęścia, a czytelnikom funduje mikro zawał co ktoryś rozdział.

Utracony raj porusza ważne tematy, jak utrata najbliższych osób i związany z tym ból i cierpienie. W moim odczuciu to również opowieść o tym, że każdy ma prawo do szczęścia czy miłości, nawet najbardziej zepsute i owładnięte ciemnością serca...

Autorka obiecała mi, że w drugim tomie poskłada moje serce i trzymam ją za słowo, bo wrzucone na wattpadzie rozdziały dalszych losów bohaterów o tym nie świadczą....

Bardzo bardzo polecam i będę spamować Was tym tytułem 💙 bo jestem po prostu ZAKOCHANA 💙 i wyobraźcie sobie, że to jest debiut autorki! Jedno wielkie wow 💙