Utracony raj recenzja

Każdy z nas ma swoje demony, które spycha w najdalsze otchłanie swojej świadomości. Julia uciekła z koszmaru, jakim było jej życie. Dziesięć lat życia w strachu, starając się stworzyć namiastkę bezpieczeństwa i normalności. Przeszłość nigdy nie zapomina, zwłaszcza, jeśli uciekasz przed mafią a sam, stanowisz jej część. Jedna noc, i koszmar kobiety staje się rzeczywistością. Rozszalałe z bólu i straty serce matki zrobi wszystko, aby odzyskać ukochane dziecko. I wtedy pojawia się ON - najstraszniejszy z demonów - Liam Harris. Przecież pakt z diabłem nie może być aż tak zły, prawda?

"Utracony Raj" to debiut literacki autorki i przyznaję, mimo pewnych obiekcji po przeczytaniu opisu, jestem pozytywnie zaskoczona, mało tego, nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Pomysł na książkę bardzo mi się podoba. Liczne zwroty akcji, niepewność, kłamstwo i liczne niedopowiedzenia między głównymi bohaterami sprawiają, że wszystko staje się jeszcze ciekawsze. Bardzo dużo dzieje się również w tle głównych wątków. Relacja między głównymi bohaterami nie jest oczywista. Muszę przyznać, że główna bohaterka w pewnym momencie traci na swoim indywidualizmie i oryginalności, przez co znacznie łatwiej można przewidzieć i odczytać jej zachowanie. Znacznie inaczej sprawa wygląda w przypadku Liama. Stanowi on dla czytelnika nie lada zagadkę, ponieważ nigdy nie wiadomo, jak zareaguje, ani jaką decyzję podejmie. Podoba mi się styl pisania autorki oraz sposób prowadzenia akcji. Jestem ogromnie ciekawa, co przygotowała dla nas w kolejnej części, ponieważ zakończenie jest otwarte i sporo może się wydarzyć. Zdecydowanie najbardziej intrygującą częścią jest pierwsza połowa, ponieważ w niej autorka kształtuje poszczególne wątki i nadaje im charakteru. Liczne zwroty akcji, niepewność i stopniowe odkrywanie kart sprawiają, iż czytelnik jest coraz bardziej zaciekawiony dalszą częścią. Książkę czyta się bardzo szybko, z rosnącym zaangażowaniem i ciekawością. Myślę, że jest to udany debiut, po który powinniście sięgnąć.