Utracona miłość recenzja

Majka i Michał poznali się na imprezie u Justyny, kuzynki Michała i przyjaciółki Majki. Pochodzili z dwóch różnych światów. Majka trzymana dość krótko przez matkę, zaraz po szkole miała wracać do domu i pomagać. Nie byli bogaci, a poza nią było jeszcze dwórka rodzeństwa. Michał to jedynak z bogatego domu ma wszystko, co można kupić za pieniądze, jednak brakuje mu tego najważniejszego – zainteresowania rodziców, okazywania, że jest ważny on, a nie tylko to, jak się uczy i czy zostanie lekarzem jak jego rodzice. Byli zupełnie różni, jednak im to nie przeszkadzało, zakochali się w sobie, miłością wielką, taką, która miała trwać na wieki. Miała, jednak rzeczywistość okazała się inna. Matka Michała nie akceptowała Majki, czego nie ukrywała, a gdy były same, potrafiła jej nawet grozić. Mieli razem studiować w Warszawie, jednak Michał miał możliwość wielkiej kariery, ukończenia studiów w Londynie i za namową Majki pojechał.
Mija szesnaście lat. On jest ortopedą, a po rozwodzie wrócił do Polski. Ona wyszła za mąż, jednak jej małżeństwo nie należy do najszczęśliwszych, a mąż wiele wymaga, nic nie dając od siebie. Nastoletni syn Majki ulega wypadkowi i trafia do szpitala, a jego lekarzem prowadzącym okazuje się Michał. Majka jest zachwycona i przerażona jednocześnie, boi się tajemnicy, którą skrywa od lat. Czy po tylu latach uda im się odbudować to, co do siebie czuli? Czy Majki tajemnica wyjdzie na jaw? Co stało się, że ich drogi się rozeszły wiele lat wcześniej?

Historia bardzo mi się podobała. Wciągnęła mnie tak bardzo, że nie mogłam się od niej oderwać, musiałam poznać zakończenie. Podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji, nie raz miałam łzy w oczach, ale były również momenty, w których uśmiech nie schodził mi z twarzy. Pełna miłości, a jednocześnie pokazująca jak jedna decyzja może zaważyć na życiu wielu osób, jak czasem poświęcając się dla kogoś, wcale nie robimy dobrze. Dla mnie to jedna z tych historii, obok których nie potrafię przejść obojętnie.

Majkę poznajemy w dwóch okresach jej życia – jako nastolatkę, gdy dopiero wkracza w życie, podejmuje pierwsze samodzielne decyzję, oraz jako osobę dorosło, będącą żoną i matką. Na pewno nie jest bohaterką idealną, ma w sobie wady i zalety, czasem podejmuje nietrafne decyzje, które zaważają nie tylko na jej życiu. Jednak to wszystko sprawia, że jest realna, można sobie ją wyobrazić. Osobiście ją polubiłam i bardzo mocno jej kibicowałam.

„Utracona miłość” to kolejna książka Magdaleny Krauze, którą miałam przyjemność przeczytać. Osobiście bardzo lubię napisane przez nią historie, są pełne emocji, ciekawe i wciągające. Książka pt.: „Utracona miłość” to książka, która bardzo mi się podobała i z przyjemnością ją polecam.

Recenzja ukazała się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2020/10/wydawnictwo-jaguar-ksiazka-pt-utracona.html