Utonęła recenzja

"Jest między nimi coś, co przewyższa tamten jeden pocałunek - dociera do mnie - jest tam historia, są plany na przyszłość, zwierzenia, całe wspólne życie. Coś, czego z nikim nigdy nie dzieliłam(...)"
~~~
Dość długo zbierałam się do książek skandynawskich autorów. Wielokrotnie słyszałam uwagi, jakoby była to literatura specyficzna i nie dla każdego, oraz że ten styl może nie trafić w mój gust. Mimo to znajdowałam w tych tytułach coś intrygującego i zaczęłam od debiutu Therese Bohman, czyli "Utonęła"
Książka tak naprawdę rozgrywa się wokół trzech bohaterów: Mariny, jej starszej siostry Stelli oraz partnera siosty, Gabriela. Upalne lato nawiedziło Szwecję. Wtedy to Marina postanawia wybrać się w odwiedziny do siostry. Nigdy wcześniej nie była w nowym domu Stelli, więc będzie to zarówno jej pierwsza wizyta w tym miejscu, jak i pierwsze spotkanie z Gabrielem, który wiedzie życie pisarza. Kobieta staje się świadkiem codziennych problemów pary, a także wchodzi w bliską relację z mężczyzną, która musi zostać tajemnicą.
Nie sądziłam, że aż tak będę zadowolona z lektury. Pierwsze chwile z tą książką wręcz nie zapowiadały, że to się stanie. Z każdą sekundą jednak ta historia mnie coraz bardziej pochłaniała, aż przepadłam i byłam ciekawa co się wydarzy. Styl faktycznie jest dosyć specyficzny, ale i zarazem na swój sposób piękny, dlatego bardzo mi się on podobał. Biorąc pod uwagę, że jest to debiut, to czapki z głów. W życiu bym nie pomyślała, że to pierwsza książka. Jest napisana w taki sposób, jakby autorka przed jej wydaniem, miała na koncie już wiele innych powieści i dopracowany kunszt literacki. Mimo, że historia jest całkiem krótka to udało jej się zamieścić pewne zwroty akcji, intrygi i wiele momentów, które przyciągają do czytania. Jest to opowieść o niezdrowej relacji między kochankami, wiecznym strachu, ale także i przemocy w domu. Czymś, co nie powinno dotknąć nikogo, a mimo to nadal jest powszechne. To była naprawdę dobra książka i jeszcze przez długi czas będę o niej pamiętać.