Uśpione królowe recenzja

“Lepiej mieć coś przez chwilę i stracić, niż nie mieć wcale i zastanawiać się przez resztę życia, jakby to mogło być”.

Seryjny morderca, nazywany Sprzedawcą Snów, atakuje raz w roku. Jego ofiarami są młode kobiety, które różnią się od siebie zupełnie wszystkim. Tak jakby ich wybór był czystym przypadkiem. Morderca jest brutalny, nie oszczędza swoich ofiar. Nad sprawą pracują nadkomisarz Kondrat Procner i Komisarz Marcin Cieślak. Jednak Sprzedawca Snów jest sprytny, nieuchwytny, po dokonanej zbrodni zostawia przy ofierze list. Ów list jest jedynym punktem zaczepienia. Poznanie przez śledczych Zeny i Petry, powoduje, że śledztwo w końcu nabiera tempa. Obie panie są w jakiś sposób związane ze sprawą.

Świat zbrodni, a obok świat sprawiedliwości. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, intryguje i wzbudza delikatny dreszczyk niepokoju. Fabuła zajmująco poprowadzona, niesie emocje, ukazuje popełnione zbrodnie i zaskakującą obyczajowość. Nic tu nie jest takie, jak nam się początkowo wydaje. Autorka pisze przyjemnie, lekko, naturalnie z poczuciem humoru i ironii. Wyraźnie ukazany psychologiczny rys osobowości bohaterów, to oni są mocną stroną powieści. Ich emocje, wewnętrzne rozterki, każdy z nich ma jakąś przeszłość, z którą się zmaga. Ich zawiła codzienność, perypetie sercowe, czasem absurdalne, zaskakujące, komiczne postępowanie.

Psychopatyczny morderca, który umiejętnie wodzi policję za nos. Jego czyny są makabryczne, jest sprytny przebiegły, pełen mroku i zła. Krok po kroku zostajemy wciągnięci w niebezpieczną grę, szukamy prawdy, zastanawiamy się, co kieruje sprawcą. Autorka stopniowo odkrywa przed nami karty. Morderstwa, toczące się śledztwo, wszechobecne niedopowiedzenia. Pokomplikowane relacje międzyludzkie, wzajemne zależności i romantyczny wątek. I ten pamiętnik mordercy, uch…

Wciągający kryminał, zaskakująca obyczajowość i szczypta romantyzmu - bardzo dobre połączenie, do tego spora dawka ironicznego humoru. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy. Serdecznie polecam!