Uśpione królowe recenzja

"Uśpione królowe" Hanny Greń, to książka rozpoczynająca cykl "W Trójkącie Beskidzkim", której wznowienie ukazało się z początkiem lipca nakładem Wydawnictwa Replika. Być może czytaliście ją już wcześniej pod tym tytułem, bądź jako "Cień Sprzedawcy snów"?

Po przeczytaniu książki musiałam chwilę się zastanowić, co właściwie miało stanowić główny wątek. Książka zaczyna się niespodziewanym odkryciem powiązania między dziewczyną, która wpadła w oko komisarzowi Marcinowi Cieślar, a zamordowaną kilka lat wcześniej kobietą. Zebrane dowody w sposób jasny świadczą, że policja ściga seryjnego mordercę.

Niespodziewanie prym wiedzie relacja nadkomisarza Konrada Procnera z sąsiadującą z Zeną (dziewczyną Marcina) Petrą wraz z całym bagażem nieprzyjemnych doświadczeń, jakie kobieta ma za sobą. Zmiana wątku przychodzi w sposób dość naturalny, biorąc pod uwagę przyjaźń jaka łączy Zenę i Petrę oraz Konrada z Marcinem.

Szybko odnoszę wrażenie, że kryminał zamienił się w literaturę obyczajową z wątkiem kryminalnym w tle, w którym z jednej strony zaczyna mnie irytywać wybuchowość bohaterów, których zachowanie bardziej przypomina mi burzliwe zachowanie nastolatków niż dorosłych ludzi. Oddać muszę jednak, że mimo to czuję ciekawość poznania, co skrywa ich przeszłość, a ich teksty czasem nawet mnie bawią, choć przez osiemdziesiąt procent zdają się nawiązywać tylko do jednego. Z drugiej strony intryguje wątek kryminalny, którego niestety w tej książce było tak mało. Mimo jednak małej obszerności tekstu, jaki został mu poświęcony zawiera mnóstwo treści, kryjącej nie tylko brutalność poczynań seryjnego ale i historię, która doprowadziła go do takiego wypaczenia.

Przyznam, że jestem ciekawa kolejnych tomów cyklu. Spowodowane jest to między innymi drastyczną różnicą w ocenie między pierwszym tomem a kolejnymi. Myślę też, że książka może znaleźć swoich zwolenników, choć osoby, które wybiorą ją z nastawieniem na rasowy kryminał mogą czuć się rozczarowane. Spora część książki dotyczy prywatnych relacji śledczych z osobami, które pośrednio mają coś wspólnego ze sprawą.

A co Wy byście wybrali? Obyczaj z wątkiem kryminalnym czy kryminał z małym wątkiem obyczajowym?