Urszula recenzja

„Urszula” to ostatni tom z serii matki i córki autorstwa p. Izabeli Krasińskiej. Tym razem poznajmy losy drugiej córki Wandy. Dziewczyna nie miała łatwego życia. Tak naprawdę wychowana przez starszą siostrę, nie zaznała rodzicielskiej miłości, wsparcia i poczucia bezpieczeństwa.
*
Ten tom jest zwieńczeniem trylogii. Doskonale widać jak wzorce wyniesione z domu rzutują na całe nasze życie. Nawet jeśli bardzo chcielibyśmy się od nich uwolnić, są w nas tak głęboko zakorzenione, że ciężko o zmianę.
Ula jest dzieckiem DDA i nie do końca świadoma tego, zmaga się z tym syndromem. Ciągłe życie w strachu z ojcem pijakiem spowodowało, że dziewczyna ma bardzo obniżone poczucie własnej wartości i nie potrafi uwolnić się od toksycznej rodziny.
W książce jest mnóstwo retrospekcji, dzięki czemu poznajemy dzieciństwo i dorastanie Urszuli i jej sióstr, zachowania rodziców. Jeśli ktoś, tak jak ja, po przeczytaniu drugiego tomu próbował usprawiedliwiać w jakiś sposób Wandę, po tej części zdecydowanie zmieni zdanie i nie będzie miał dla niej litości. Autorka świetnie przedstawiła, jaką matką była Wanda i na myśl o tej kobiecie aż coś się we mnie gotuje.
*
Ula próbuje żyć zupełnie inaczej niż jej matka. Jest zdolna, ambitna, pracowita, jednak jej sukcesy nie cieszą jej w żaden sposób. Nie ma żadnego wsparcia ze strony własnej rodziny ani sióstr i ciężko jest się jej wydostać z meandrów toksycznych relacji. Jeśli ktoś nie wie, co to syndrom dorosłego dziecka alkoholika (DDA), może mieć problemy, że zrozumiem zachowania Urszuli, może ona irytować i z niedowierzaniem można patrzeć na to, jak dziewczyna na własne życzenie niszczy ważne relacje w swoim życiu. Jednak zgłębienie tematu pozwoli zrozumieć, że wielu rzeczy dziewczyna nie jest świadoma i sama nie potrafi do końca wytłumaczyć swojego zachowania.
*
Ciężko mi powiedzieć, który tom podobał mi się najbardziej. Każda część poza tym, że dotyczyła innej kobiety, to poruszała też trochę odrębne tematy. Największe wrażenie wywołała na mnie chyba Aniela. Jednak nie umniejsza to pozostałym tomom.
Ta seria jest pełna smutku, rozczarowań, bólu. Dostaniecie tu mnóstwo emocji, a niektóre historie chwytają za serce. Na pewno wszystkie trzy kobiece historie zostaną ze mną na długo. Bardzo Wam polecam tę serię. Pani Izabelo, dziękuję.
Dziękuję wydawnictwu @czwartastrona za egzemplarz.