Luna recenzja

„Luna” to najnowsza książki P. Gabrieli Gargaś, która miałam przyjemność przeczytać.
Tytułowa bohaterka – Emilia „Luna” lata helikopterem. Jest zakochana w swojej pracy, usilnie dążyła do celu. Jednak życie nie było dla niej łaskawe i mam za sobą trudne chwile. Daniel po zawodzie miłosnym uciekł z Polski. Mieszka we Francji i podobnie jak Luna wykonuje ciekawy zawód. Spotykają się przypadkiem, ale czy los połączy tych dwoje?
*
Długo zwlekałam z napisaniem opinii o książce, bo zwyczajnie miałam problem ubrać wszystkie swoje myśli w słowa. Do tego dopadł mnie zupełny brak weny do pisania o książkach. Ale do brzegu…
Książka mi się podobała, o czym wspominałam Wam na stories. Jest wielowątkowa i jak to bywa u p. Gabrieli, otrzymujemy ogrom emocji. Do tego autorka porusza trudne tematy jak przemoc psychiczna, śmiertelna choroba czy trudne emocje i próba poradzenia sobie po stracie bliskich osób. W to wszystko wpleciona jest rozłąka przez panującą pandemię oraz szalona, intensywna miłość.
Polubiłam bohaterów. Praca jest ich pasją. Czasem nie do końca rozumiałam wybory głównej bohaterki, ale próbowałam, chociaż odrobinę wczuć się w jej rolę. Autorka świetnie ukazała emocje towarzyszące bohaterom. Zagubienie, ale również ogromną tęsknotę.
I tu wątek, który podobał mi się najmniej. Pandemia. Domyślam się, że teraz wiele książek będzie bazować na aktualnej sytuacji na świecie. Na pewno pojawi się jeszcze wiele książek z podobnym wątkiem, to nieuniknione. Jednak, kiedy dotarłam do tego momentu w Lunie, to jakoś odebrałam to negatywnie. Być może, dlatego, że mam już serdecznie dość tego tematu, pandemii i tego wszystkiego, co się dzieje. Jest to nieodłącznym elementem naszego życia od roku, wiadomo. Jest to moje subiektywne odczucie. Być może powiecie, że się czepiam. Jednak w moim przypadku wpłynęło to na odbiór książki.
Zakończenie może mnie nie rozczarowało, co zwyczajnie liczyłam na coś innego.
Podsumowując: książka jest emocjonalna, nostalgiczna. Można wyciągnąć z niej wiele mądrości dla siebie. Jest dobra, ale nie porwała mnie tak bardzo, jak poprzednia książka autorki.
Ode mnie 7/10
"Spotykasz różnych ludzi. Jednych kochasz mniej, innych bardziej. Niektórzy ludzie wbijają ci nóż prosto w twoje rozkochane serce, innym ty wyrywasz jakiś kawał serducha. Każdej z napotkanych na naszej drodze osób już na zawsze coś po sobie zostawimy. Uśmiech. Grymas twarzy. Brakujący fragment układanki. Nieobecność. Wspomnienie. Samotność. Rozmowę."
*
Dziękuję @czwartastrona za egzemplarz. Wasze okładki są cudowne.