Złamana duma recenzja

Królowa lodu, dumna księżniczka mafii, siostrzenica capo. Dostojeństwo i duma płynie w jej krwi. Od lat obiecana wysoko postawionemu żołnierzowi, przed którym rozciągała się przyszłość podszefa. Trzymana pod kloszem, temperamentna dla bliskich, ale zimna i obojętna w towarzystwie, teraz stała w białej sukni, przygotowana by przed ołtarzem powiedzieć „tak” temu, któremu jej oddano. Tylko tyle, że ktoś pokrzyżował te plany.

Remo Falcone to człowiek, którego nie trzeba nikomu przedstawiać, w mafijnym świecie zarówno on, jak i jego bracia postrzegani są za niezrównoważonych. Wbrew wszystkiemu co mówią capo Camorry to inteligentny i przebiegły mężczyzna, który doskonale wie, jak zagrać na ludzkich emocjach. Porywając Serafinę praktycznie sprzed ołtarza wymierza wszystkim cios prosto w ich dumne i zimne serca. W ten sposób zarówno oddział z Chicago jak i sam Dante Cavallaro zostają skazani na poczucie winy, a Remo wysyła jasny sygnał, mszcząc się za naruszenie jego terenu. Serafina jest więźniem, ale czy pozostanie nim na zawsze?

Dumna i zimna, w obdartej i poplamionej sukni, przepełniona strachem, a mimo to postanowiła nie dać się złamać. Serafina nie jest typem kobiety, która podda się bez walki, mimo że nie zna wszystkich zasad tej gry będzie próbowała utrzymać gardę, nawet jeśli nie do końca wie jak to zrobić. Jej duma i hart ducha nie pozwala się ugiąć, prędzej wybrałaby tortury niż samowolne oddanie się Remo. Tylko czy uda jej się wytrwać w postanowieniu? Czy Remo ją złamie? Czy może Serafinie uda się zajrzeć w duszę diabła?

Złamana duma to trzecia część serii opisującej najważniejszą rodzinę Camorry. Remo Falcone to bezwzględny capo, który żałuje tylko jednego, tego że nie zdążył zabić swojego ojca. W odróżnieniu do opanowanego Nino, można by przypiąć mu łatkę furiata, ale mimo wszystko to człowiek, który za braci oddałby życie. Upadły anioł, który płonął za najbliższych. Dla niego najważniejsi są bracia, co zdoła pokazać we fragmencie wywołującym we mnie łzy. Jeżeli Złamane emocje wywarły na Was jakieś wrażenie, to jestem pewna, że Złamana Duma zrobi to dwa razy mocniej. Cora wciąż pisze w swoim schemacie, ale przez to, że główna bohaterka jest nieco inna od poprzednich cała historia nabiera innego tempa. Temperament tych dwojga sprawia, że nie masz pewności co będzie dalej. Remo jest nieprzewidywalny, a dialogi w których bierze udział są genialne.