Adam Mickiewicz. Bryk bardzo niekonwencjonalny recenzja

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl
Zacznę od autora, gdyż jego osoba jest bardzo istotna w tym dziele. Łukasz Radecki to nauczyciel, pisarz, muzyk i redaktor ja dodałabym do tego wizjoner. Kiedy przeczytałam tę książkę, zainteresowałam się postaciom samego autora, który dokonał rzeczy, o której każdy na pewno kiedyś pomyślał, ślęcząc np. nad "Dziadami", przełożył poematy, epopeje i dramaty, które wierszem pisane pełne archaizmów stanowią często barierę, dla młodzieży współczesnej. Właśnie też dlatego byłam bardzo ciekawa tej lektury.
Adam Mickiewicz bryk bardzo niekonwencjonalny, to dwieście jeden stron, w których autor zmieścił dwanaście ballad i romansów, dziady, Pana Tadeusza oraz Konrada Wallenroda, spytacie i jak mu się to udało? A no się udało, zwięźle i na temat. Jest to świetna opcja dla tych, którzy jak już wspomniałam, nie lubią się w archaicznych formach i wierszach jak również dla tych, którzy chcieliby powtórzyć przed egzaminami na szybko twórczość Adama Mickiewicza. Podziwiam autora za odwagę, gdyż należy zdać sobie sprawę, że nie każdemu przypadnie do gustu to dzieło. Nie boję się jednak przy pozytywnej ocenie całokształtu dodać porównania, iż jest to trochę jak spacer po płytkim strumyku, niby woda, niby nogi zamoczysz, coś poczujesz, ale nie utoniesz w pięknie oceanu. Nie zakochasz się tutaj w obrazowo, majestatycznie, pełnej porównań przyrodzie i nie odczujesz, jak bardzo kochał ojczyznę.
Bryka określiłabym jako takie streszczenie, wydobycie najważniejszej esencji i zawarcie jej w prozie. Moja córka zachwycona jest tą książką, ja popieram ideę. Łukasz Radecki jako nauczyciel chciał połączyć swoją pasję pisania z próbą odnalezienia sposobu przekazania treści obowiązkowych lektur tym uczniom, którzy na samo wspomnienie wieszcza Adama Mickiewicza bledli. Po tę książkę z chęcią sięgną.
Polecam tę książkę, każdemu, tym co kochają oryginalne utwory Mickiewicza jak i tym, którzy nie są w stanie przebrnąć jego pierwszych dziesięciu stron. Nie zamykajmy się na nowe, szukajmy innych spojrzeń na klasykę.