Perły rzucone przed damy recenzja

 " Gdy podejmujemy się pracy opiekunki, nie zawsze zdajemy sobie sprawę, z czym to się wiąże". (str.60)

Książka jest osobistą historią Autorki, która podjęła się pracy opiekunki osób starszych w Niemczech. Dzieli się swoim doświadczeniem, przeżyciami. Udziela rad, wskazówek i informacji ważnych dla osób pragnących podjąć się tej trudnej pracy. Przekazuje jakie obowiązują prawa, obowiązki, warunki zatrudnienia oraz specyfikę samej pracy.

Sposoby poszukiwania pracy, rozważenia wszystkich za i przeciw towarzyszących wyjazdowi, ponieważ wyjazd za granicę zmienia całkowicie życie opiekunki, przebywającej w obcym kraju, w którym trzeba się podporządkować wymaganiom i potrzebom podopiecznego. Wybór podopiecznego, miejsca pracy, formę zatrudnienia, czas pracy według prawa niemieckiego, obowiązki opiekuna, czyli co należy do naszej pracy, a czego możemy odmówić,stawkę żywieniową, najczęstsze choroby i sposoby postępowania z nimi, warunki wypowiadania umowy. Ta część jest cennym i pomocnym źródłem informacji.

Kolejne rozdziały poświęcone są konkretnym podopiecznym, którymi Autorka się opiekowała. Jest to trudna praca, pełna wyrzeczeń i rozstań z rodziną, radosnych i smutnych chwil, stanów załamania, stresów. Ludzie starzy są różni, szczególnie z demencją, którymi Autorka najczęściej się opiekowała.
Mogą uprzykrzyć życie, być złośliwi, czy wręcz upierdliwi, ale dzięki opiekunom unikają domów spokojnej starości, bo własne dzieci nie mają dla nich czasu i cierpliwości.

" Życie kształtuje każdego z nas. Każdy jest inny. Ja, Ty i ludzie, których spotykamy na naszej drodze". (str.12)

Opis pierwszego zlecenia Autorki, które przyjęła będąc całkowicie nieprzygotowaną do tej pracy. Nie był to udany debiut. Kubeł zimnej wody wylany na dzień dobry i dobra nauczka na przyszłość. Przeszła prawdziwy chrzest bojowy, lecz wzbogaciła swoją wiedzę w tym temacie.
Dotarło do niej jak ciężką i odpowiedzialną pracę wykonywała. Uczyła się wyszukiwania sposobów by "opanować" podopiecznych. Wiedział już do czego ma prawo i co jej przysługuje. Przybliżyła problemy z jakimi borykają się ludzie z demencją i ich otoczenie. Różne stanowiska i postawy najbliższej rodziny, która nie zawsze ułatwiała pracę opiekunom.

Kolejne zlecenia, różniące się od siebie w zależności od osobowości, wieku, stopnia zaawansowania choroby, humorów i charakteru podopiecznych. Często była zaskakiwana ich dziwactwami, lecz potrafiła się przystosować, oswoić z konsekwencjami demencji, bo były częścią Jej codzienności. Uczyła się na błędach, lecz szybko potrafiła wyciągać właściwe wnioski. U jednych miała ręce pełne roboty, u innych się nudziła. Często musiała trzymać nerwy na wodzy. Miała wiele nieprzyjemnych sytuacji, odbijających się niekorzystnie na jej zdrowiu. Często musiała uzbroić się w anielską cierpliwość, bo dziwactwa i fobie podopiecznych były niewyobrażalne.

Każde zlecenie było niespodzianką, czasem przykrą. Nigdy nie wiedziała co zastanie na miejscu, z czym przyjdzie Jej się zmierzyć, a firma zatrudniająca często zawodziła ukrywając prawdę o podopiecznych.
Podziwiam ludzi którzy się podejmują tego typu pracy wyniszczającej ich zdrowie,wykorzystywanie ich do pracy poza ustalone obowiązki. Żal też ludzi starych zdanych na łaskę obcych ludzi, bo dla rodziny są przeszkodą.

Dziękuję Autorce za bezpłatny egzemplarz.