Matka siedzi z tyłu. Opowieści z d**y wzięte recenzja

" Jest jedna kluczowa zasada: gdy kobieta mówi, że wie, to wie, i nie trzeba jej w tym przeszkadzać." ( str.25) Co nie zawsze znalazło potwierdzenie w przytoczonych zdarzeniach. Jest to zabawna lektura. Można się odprężyć i pośmiać. Bohaterką jest Joasia, która opowiada o swoim codziennym życiu i wydarzeniach, które miały w nim miejsce.Joasia miała kilka przyjaciółek z którymi regularnie się spotykała. Basia bezdzietna singielka po 50-tce spotykająca się z różnymi partnerami. Mańka z którą znały się od dziecka i której Joasia zniszczyła bałwana, co ta nie mogła jej darować. I elegancka zawsze Lucy, która wielokrotnie zdawała na prawo jazdy jednakże bez skutku. Starały pomagać sobie wzajemnie jednak skutek był różny. Wspierały się wzajemnie.

Zwykłe wydarzenia rodziły nieoczekiwane konsekwencje. Jedne śmieszne inne trochę mniej. Joasia opisuje swoje życie podczas lockdownu. Jak wynajdywała sobie różne aktywności i zajęcia, które jednak szybko porzucała. Jej walkę z mężem o to kto pójdzie do sklepu. Jak ludzie wariowali kiedy zamknięto ich w czterech ścianach. Jak ubrania, które do tej pory nosili dziwnym trafem okazywały się za małe. Asia była upartą osobą. Gdy ktoś jej czegoś zakazywał postępowała przekornie na odwrót, z różnym finałem.

Kupili z mężem działkę, lecz jej talent ogrodniczy okazał się fiaskiem. Ciekawa była wizyta w łazience pełnej atrakcji u kobiety z show-biznesu. Porażką zakończyły się jej poczynania z książką kucharską dla dzieci. Podróże wakacyjne za granicę nie obywały się też bez przygód. I tak było na każdym kroku raz na wesoło, raz ze smutkiem i rozczarowaniem czy zaskoczeniem. Joasia miała bujną wyobraźnię i ciekawie interpretowała zdarzenia, które miały miejsce. Z sentymentem wspominała swoje dzieciństwo. "Szybko" i "bezboleśnie" robiła zakupy. Cierpliwość nie była jej mocną stroną charakteru.

W kwestii wychowywania dzieci twierdziła: " Matki dzielą się na dwie kategorie- takie, którym wszystko wychodzi i te drugie. Mnie przypadła druga grupa i czułam, że długo z niej nie wyjdę." (str.151)
" Życie z dziećmi jest jak noszenie stringów z jeża: z jednej strony upierdliwe, a z drugiej ekscytujące." ( str.316)

Przekonała się, że dobro wraca w najmniej oczekiwanym momencie. Miała swoje fobie, z którymi musiała sobie radzić.
O mężczyznach miała takie zdanie: " Życie z mężczyzną jest jak wydłubywanie paprochów z pępka- możliwe, ale czasem dość trudne." (str.195)
Jest to lektura relaksująca, lekka, łatwa i przyjemna.
na koniec kolejna jej konkluzja " Doświadczenie to jednak suma błędów, które popełniliśmy." (str.299)