Dwudziesta trzecia recenzja

Ze sporym zainteresowaniem i zaciekawieniem sięgnąłem po kryminał Beaty i Eugeniusza Dębskich pt.: Dwudziesta trzecia. O ile pana Dębskiego kojarzę z książek o tematyce fantastycznej, tak pani Beaty niestety nie. Jak się okazuje para Dębskich, mieszkająca we Wrocławiu, stworzyła cykl o Tomaszu Winklerze, byłym policjancie, który został wyrzucony ze służby, za domniemane przestępstwo. Teraz działa na własną rękę, a właściwie zacznie działać w pierwszym tomie kryminalnych przygód.

Od razu dodam, że akcja powieści została osadzona w moim ulubionym terenie, na Dolnym Śląsku. O ile Wrocław, stolicę tego województwa każdy kojarzy, tak zapewne Dobromierz zdecydowanie mniej. A to ta miejscowość będzie miała ogromne znaczenie dla Tomasza Winklera, jak i całej powieści. Dobromierz jest niewielką miejscowością położoną niedaleko Świdnicy, o średniowiecza do zakończenia II wojny światowej była miastem. Dobromierz, położony na Przedgórzu Sudeckim tuż po wojnie nazywany był Górą Pokoju lub Wysoką Górą Pokoju. Dopiero w 1948 roku nadano wsi obecną nazwę. Tyle historii, przejdźmy do arcyciekawej powieści.

Jak wspomniałem, główny bohater współczesnego kryminału, stracił pracę w policji, ponieważ uznano go winnego przestępstwa, w które został wrobiony przez "swoich" kolegów:

Winkler mieszka ze swoją siedemdziesięcioletnią babcią Romą, znakomicie nakreśloną postacią, z umysłem jasnym, namiętnie "walczącym" z sudoku oraz amatorką dobrego, mocnego alkoholu. Do Winklera zgłasza się człowiek, Roman Szeremeta, który prześwietla wcześniej Tomasza, zna jego historię z życia i chce, by ten podjął się pewnej sprawy, która została... zamieciona pod dywan przez stróżów prawa. Proponuje sporą gotówkę za rozwiązanie nietypowego śledztwa.

Czy podejmie się wyzwania? No pewnie! A do pomocy prócz starszej kobiety będzie miał Iwę, specjalistkę od trudnej młodzieży. Przenieśmy się do stolicy Dolnego Śląska. Prócz dawki kryminalnych emocji, znajdziemy tu barwne postaci, cięty język z dużą dawką humoru. Ja jestem zachwycony pierwszym tomem i już zaczynam drugi. A drugi... dzieje się w "mojej" ukochanej Polanicy-Zdroju.