This Is Forever recenzja

Twórczość autorki miałam okazję poznać lata temu dzięki Bibliotece Publicznej, która posiadała w swoich zbiorach serię "Lux". Swego czasu była ona bardzo popularna – pewnie nadal jest, choć osobiście nigdy jej nie skończyłam czytać. Tak... jakoś wyszło.
Niemniej, chciałam sprawdzić, co kryje się za This Is Forever. Zimowy klimat wydawał się naprawdę pociągający, zwłaszcza że za oknem jest buro i ponuro. O prawdziwej zimie nie z tej ziemi możemy tylko pomarzyć. A kiedy w końcu zawali nas śnieg, pewnie będziemy narzekać, taki już nasz urok. Ale przejdźmy dalej.

Sydney i Kyler są najlepszymi przyjaciółmi z dzieciństwa. Dziewczyna skrycie się w nim podkochuje, choć Kyler wyrósł na największego łamacza serc w okolicy. Syd, mimo bólu, jaki czuje na widok przyjaciela z kolejną dziewczyną u boku, nie potrafi zdobyć się na to, by wyznać mu swoje uczucia. On z kolei uważa, że nie jest dla niej wystarczająco dobry, bo ma łatkę kobieciarza.

Jednak wspólny wyjazd do domku w górach wywraca ich dotychczasową relację do góry nogami. Śnieżyca, która odcina ich od świata, okaże się najmniejszym z czychających na nich problemów.

This Is Forever to książka, która w stu procentach kręci się wokół pary głównych bohaterów, a wszystko poza nimi praktycznie nie istnieje. Przyjaciele, rodzina czy jakieś wydarzenia stanowią jedynie tło. Specjalnie dużo nie wnoszą i szybko znikają, zastąpione przez buzujące emocje Syd i Kylera. Niby tak powinno być ( żeby lepiej wczuć się w sytuacje), ale... jakoś nie podeszło mi to zbytnio.

Choć bohaterowie byli sympatyczni, to na dłuższą metę przebywanie z nimi sam na sam może doprowadzić do szaleństwa. Nie raz miałam ochotę, żeby ktoś wyskoczył zza zaspy i przerwał tę monotonię. Pogadał z nimi czy coś. O fatalnej pogodzie i o tym, jak trudno gdziekolwiek dojechać, można by pisać długo.
Jednak najgorsze jest to, że Kyler naprawdę jest fajnym chłopakiem i spokojnie można było obejść się bez tego tabunu dziewczyn, ciągnącego się za nim niczym wagony za pociągiem.

I tu pojawia się pytanie. Dlaczego on musi być wiecznie niewyżyty, a ona szarą myszką czekającą w kącie, aż ją w końcu zauważy? Wiem, że takie schematy cieszą się popularnością, ale... no właśnie, znowu to "ale"...

Cały ten wagon można by zastąpić irytującą, długonogą blondynką, która uwiesiła się na Kylerze jak leniwiec na drzewie. Może to bardziej by mnie przekonało. Trochę zahaczałoby o telenowelę, ale przynajmniej byłoby bardziej ekscytująco.

"This Is Forever" ma naprawdę przyjemną i lekką narrację, ale brakuje mi tutaj czegoś więcej poza bohaterami. Przydałyby się jakieś sytuacje, które bardziej podtrzymałyby moje zainteresowanie. Wszystko zostało rozegrane zdecydowanie za szybko.

Współpraca Wydawnictwo Ale!