Dni, gdy kochałem cię najbardziej recenzja

Ten ostatni rok

Autor: @jorja ·3 minuty
2024-12-18
2 komentarze
27 Polubień
Zastanawiacie się czasem, jak to będzie, gdy poczujecie, że życie powoli już się wymyka z rąk, że choroba mimo leczenia i wszelkich starań zaczyna zwyciężać? Ja u kresu najbardziej będę się bała nawet nie tyle samotności, ile niedołężności i zależności od innych i niekoniecznie bliskich mi osób.

Evelyn już od jakiegoś czasu gorzej się czuła. Diagnoza, którą postawili lekarze, nie zostawiła nawet skrawka miejsca na nadzieję. Mąż Joseph był zdruzgotany wiadomością, a po przeżytych wspólnie sześćdziesięciu latach nie wyobrażał sobie ani minuty spędzonej na świecie bez swojej ukochanej, z którą tyle przeszedł. Zrobili rodzinny zjazd, na którym ogłosili, że najbliższy rok będzie ostatnim w ich życiu, bo chcą odejść wspólnie i na własnych warunkach. Dla ich dorosłych już dzieci wiadomość była szokiem, z którego długo nie mogli się otrząsnąć. Nie chcieli przyjąć ich argumentów do wiadomości, ale z czasem po rodzinnych opowieściach sięgających początków II wojny światowej i po zaobserwowaniu jak ich pełna energii matka gaśnie, przyjęli na klatę decyzję rodziców. Wspólnie starali się jak najlepiej przeżyć ostatni rok…

„Umieranie nie jest jedynym, co nas zabija”.

Co może zdziałać prawdziwa, niezachwiana miłość, co daje nieprzerwane oddanie i stuprocentowe zaufanie. Siła prawdziwego uczucia, mocnych więzi, stawianie innych ponad siebie, empatia, zrozumienie, wybaczanie, bycie dla drugiej osoby boją podczas życiowych sztormów… Smutki i radości, chwile zwątpienia, goryczy i żalu to wszystko składa się na zwykłą codzienność i jeśli ktoś znajduje prawdziwe oparcie w drugiej połówce łatwiej kroczyć przez życie i pokonywać trudności. O tym właśnie w skrócie jest ta przepiękna opowieść.

Dni, gdy kochałem cię najbardziej to mądra, ciepła i wzruszająca historia. Bardzo mnie poruszyła i na długo zostanie w mojej głowie. Nie wiem też do kiedy zostanę pod silnym wrażeniem lektury, ale teraz wybaczam mężowi chrapanie (chrapie tak, że spokojnie może zagłuszyć pracujący pełną parą tartak). Kiedyś takiego odgłosu może mi zabraknąć…

Amy Neff stworzyła ten rodzaj powieści, do którego czytania nie zasiada się, nie mając pod ręką zapasu chusteczek. I to sporego zapasu. Od dłuższego czasu tak się nie wzruszałam przy czytaniu i dawno emocje tak często nie ściskały za gardło. Całą sobą wczułam się w historię Evelyn i Josepha.

Zawsze staram się znaleźć cytat odpowiadający charakterowi lektury, ale w tym przypadku nie mogłam się zdecydować na żaden konkretny, albowiem w każdym rozdziale znajdowały się zdania i frazy dotykające czułej struny. Zakończę więc nietypowo, bo garścią cytatów, które może zachęcą Was do lektury, a jeśli nie to przynajmniej do chwili refleksji nad własnym życiem i nad drogą, którą aktualnie kroczycie:

„Małżeństwo nie zawsze jest proste, bo życie takie nie jest. A miłość? Prawdziwe zaangażowanie wymaga pielęgnowania. Nie chodzi o motylki w brzuchu i przypływ adrenaliny. To nie magia ani czarodziejski pył podtrzymują iskrę. Pięknym czyni jej trwanie w czasie”.

„Miłość to spacer ręka w rękę, wspólne podążanie ku światłu”.

„Płaczę za małą dziewczynkę, która marzyła o miłości, i za dorosłą kobietę, która zaczyna rozumieć jej znaczenie”.

„Nikt kto kocha, nie uniknie życiowej straty”.

„Kochanie kogoś nie oznacza utraty siebie, miłość może dać więcej, niż odbiera”.

„Wydaje mi się, że najlepszym sposobem na pożegnanie jest przypomnienie sobie wszystkiego… nawet dni, w których czuliśmy się zagubieni. Nie chodzi tylko o najszczęśliwsze dni, choć one także mają swoje miejsce, ale także te najtrudniejsze. Te, w których nie umiałem się odnaleźć, albo myślałem, że cię stracę. Gdy świat walił się w gruzy, lecz ty byłaś wszystkim, czego potrzebowałem. W te dni kochałem cię najbardziej”.

Nie wątpmy, nie oceniajmy, po prostu bądźmy i kochajmy najmocniej, jak tylko umiemy…

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-12-14
× 27 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Dni, gdy kochałem cię najbardziej
Dni, gdy kochałem cię najbardziej
Amy Neff
8.5/10

Evelyn i Joseph właśnie podjęli decyzję, że najbliższy rok będzie ostatnim w ich życiu. Evelyn ma szybko postępującą chorobę Parkinsona, bez szans na jej spowolnienie, Joseph jak na 79-latka jest zdr...

Komentarze
@Strusiowata
@Strusiowata · 3 miesiące temu
Przypomniała mi się piosenka Kory: "Po prostu bądź"
Gratuluję recenzji!
× 1
@jorja
@jorja · 3 miesiące temu
Rzeczywiście piosenka Kory świetnie oddaje odczucia jakie ma się po lekturze.
× 1
@Vernau
@Vernau · 3 miesiące temu
Bardzo dobra recenzja i znakomite ostatnie zdanie 😊
× 1
@jorja
@jorja · 3 miesiące temu
Bardzo dziękuję :*
× 1
Dni, gdy kochałem cię najbardziej
Dni, gdy kochałem cię najbardziej
Amy Neff
8.5/10
Evelyn i Joseph właśnie podjęli decyzję, że najbliższy rok będzie ostatnim w ich życiu. Evelyn ma szybko postępującą chorobę Parkinsona, bez szans na jej spowolnienie, Joseph jak na 79-latka jest zdr...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

„Dni, gdy kochałem cię najbardziej” Neff Amy to powieść, która głęboko porusza i zostaje w pamięci na długo. To historia o miłości, która trwa przez całe życie, mimo wszelkich trudności, starości i c...

@madalenakw @madalenakw

“W ich świecie kres jednego oznacza kres obojga”. Evelyn i Joseph spędzili ze sobą prawie całe życie, bardzo się kochają, mają troje dorosłych dzieci. Evelyn dowiaduje się, że jest chora, ma szybko ...

@tatiaszaaleksiej @tatiaszaaleksiej

Pozostałe recenzje @jorja

Magia kotów. Wydanie drugie.
Ach te Mruczki...

„Starałam się zebrać ugruntowane przez wieki w różnych krajach i religiach przekonania na temat kotów. Tropiłam je w porzekadłach, przysłowiach i zabobonach, które towar...

Recenzja książki Magia kotów. Wydanie drugie.
Simona
Simona - Królowa Puszczy

„Nie można o niej napisać inaczej niż tak, jak żyła: z nerwem i dyscypliną, po żołniersku, bez pieszczot”. Zazdrość to paskudne uczucie. Potrafi co prawda motywować,...

Recenzja książki Simona

Nowe recenzje

Stres. Jak zrozumieć swoje reakcje i odzyskać równowagę
Stres, jako przenikające się procesy fizjologic...
@roksana.rok523:

Ciało człowieka można porównać do niezwykle zaawansowanej technologicznie maszyny, z wbudowanym systemem zarządzania, k...

Recenzja książki Stres. Jak zrozumieć swoje reakcje i odzyskać równowagę
Zamek po drugiej stronie lustra
Czytajcie
@Radosna:

Wilk w kulturze i popkulturze przedstawiany jest jako, inteligentne i bezwzględne ucieleśnienie zła. Przekaz ten spopul...

Recenzja książki Zamek po drugiej stronie lustra
Wiosna w Zapomnianym Schronisku
Wiosna w Zapomnianym Schronisku
@kasiasowa1:

„Wiosna w Zapomnianym Schronisku” – opowieść o nowych początkach „Wiosna w Zapomnianym Schronisku” Julii Furmaniak to ...

Recenzja książki Wiosna w Zapomnianym Schronisku