Tam, gdzie słońce złoci liście recenzja

Autor: Glendy Vanderah

Ellis przez przypadek zostawia swoją małą córeczkę na parkingu przy lesie. Odjeżdża i dopiero po chwili jej synowie przypominają jej o dziewczynce. Kobieta zawraca ale jest już za późno i dziecka nie ma. Kobieta popada w alkoholizm i lekomanię. Po jakimś czasie postanawia wyjechać z miasta i zostawić swoich synów jak i resztę życia. Czy Ellis znajdzie ukojenie w naturze? Czy osiądzie gdzieś na stałe, czy też może do końca życia będzie wędrować? I co się stało z porwaną dziewczynką?

Bardzo czekałam na kolejną książkę autorki i kiedy ją w końcu dostałam i przeczytałam, z jednej strony byłam nią zachwycona, a z drugiej zawiedziona. Już tłumaczę o co chodzi. Okładka jest jedną z piękniejszych jaką mam w swoich zbiorach. Autorka bardzo ciekawie prowadzi całą fabułę, jej styl pisania jest wprost świetny i czytelny dla odbiorcy. Glendy pokazuje nam jak natura może wpłynąć na nastawienie człowieka, ukazuje nam jak wpajanie czegoś od maleńkości przekłada się na późniejsze, dorosłe życie.

Historia Raven i Ellis jest ciekawa i niektóre sytuacje mogą wydarzyć się w prawdziwym życiu. Jest jednak druga strona medalu. Pierwszym minusem jest to, że Ellis po stracie jednego dziecka zostawia swoich dwóch synów. Kompletnie nie wiedziałam czemu to zrobiła. Tak jakby Viola była jej najważniejszym dzieckiem, a reszta tylko dodatkiem. Strasznie żal było mi tych chłopców.

Raven niby jest taką mądrą dziewczyną, a nie potrafi zrozumieć tego, że jej „leśna mama” była chora psychicznie. Późniejsze zachowanie dziewczyny też zostawiało dla mnie wiele do życzenia. Zachowywała się trochę tak jakby wszystko musiało się kręcić wokół jej i jej krzywd.

W tej książce jest wszystko. Porwanie, wypadek, napaść, ciąża, fobia szpitalna i nie tylko…

Ostatnia scena z Violą i resztą mnie rozwaliła. Była dla mnie dziwna. W sumie ten wątek na końcu był zbędny. Czułam się jakby autorka chciała zawrzeć jak najwięcej wątków. Bez tej ciążowej sprawy książka jak dla mnie byłaby idealna.

Wbrew tym minusom polecam zapoznanie się z książką, bo jest tego warta. Mi nie pozostaje nic innego jak czekać na kolejne dzieło autorki.