Tam, gdzie bzy sięgają nieba recenzja

Małga. Wieś, o której wspomniano już w 1343 roku (wówczas używano nazwy Ruda), jedna z najstarszych i największych w gminie Jedwabno. Kiedyś tętniąca życiem osada, na początku lat pięćdziesiątych XX wieku została wysiedlona i utworzono na jej terenie (oraz kilku okolicznych wsi) poligon wojskowy. Obecnie, jedynym elementem, jaki pozostał po Małdze to zniszczona wieża kościoła.

Nie piszę o tym przypadkowo. Małga to miejsce bardzo ważne dla powieści "Tam gdzie bzy sięgają nieba" Małgorzaty Manelskiej. Sama autorka ma o niej do powiedzenia kilka słów, o czym możemy przeczytać w Słowie od autorki, na końcu książki. Nie wiem jak Wy, ale ja zawsze czytam posłowia, przedmowy, słowa od autora i różne ciekawe dodatki, jeśli tylko są dostępne. Mogą być one źródłem dodatkowych informacji, a także przybliżyć kulisy powstawania dzieła.

***

Tym co mnie przyciągnęło do "Tam gdzie bzy sięgają nieba" M. Manelskiej był opis, dwie płaszczyzny czasowe oraz tajemnice rodzinne (to mnie zawsze wabi). Muszę przyznać, że co do tych płaszczyzn czasowych miałam jakieś tam swoje wyobrażenia i byłam trochę zaskoczona, że finalnie wyglądało to odmiennie niż w mojej wizji. Oczywiście, nie znaczy, że był to minus. Autorka umiejętnie wplotła wydarzenia z przeszłości do fabuły i całość osiągnęła bardzo naturalny efekt.

Kalina po długoletnim pobycie w Anglii wraca do kraju, z kilkuletnią córeczką Leną. Poszukuje pracy, a dzięki pomocy koleżanki ze szkoły udaje się jej znaleźć dorywcze zajęcie jako korepetytorka pewnej zbuntowanej nastolatki. Historia nabiera kolorytu, gdy do pobliskiego pensjonatu przyjeżdża wiekowa letniczka, która po raz ostatni chce zobaczyć miejsce, w którym spędziła swoje dzieciństwo i młodość.

Tak właściwie to opis z tyłu okładki bardzo ogólnie, ale jednak, streszcza fabułę. Wiele wątków poznajemy podczas lektury, podobnie jak wspomnienia Feliksa i Janiny i nie ukrywam, że te ciekawiły mnie najbardziej.

***

Trzymałam kciuki za Kalinę i życzyłam jej jak najlepiej, jednak nie nawiązała się między nami nić sympatii. Podobała mi się jednak jej ostrożność i niepewność we wchodzeniu w nową relację. Brakowało mi pełniejszego rozwinięcia tematu jej pobytu za granicą (chociaż uczciwie przyznaję, że to moja fanaberia, bo dla fabuły w zasadzie wydarzenia w Anglii nie miały szczególnego znaczenia, a raczej te nie dotyczące związku z ojcem Leny), a także więcej o relacjach Oli z matką (tak, ten temat też nie ma wielkiego znaczenia, ale mnie zwyczajnie ciekawi, bo wątek zbuntowanej nastolatki wychowywanej przez samotnego ojca jest świetny). Sama Ola mimo początkowego pokazania swego diabolicznego oblicza zyskała moją sympatię. Podobnie jak para staruszków, których młodość poznajemy, czyli Feliks i Janina. To właśnie dla nich pragnęłam poznać tę historię do końca.

Całkiem przyjemny i lekki styl autorki sprawiał, że czytanie szło mi sprawnie. Czekanie na spotkanie po latach dwójki kluczowych bohaterów, to jak ono będzie wyglądać, jak się skończy, co zmieni w ich życiu i w jaki sposób trzymało mnie przy książce. Pozostałe wątki były raczej średnio intrygujące i przez wydarzenia w czasie teraźniejszym przechodziłam bez wielkich emocji. Natomiast gdy zaczynały się wspomnienia, gdy przenosiłam się w czasie do okresu wojny i lat późniejszych, wręcz połykałam zdania.

Zakończenie powieści wycisnęło mi łzy z oczu i muszę powiedzieć, że było w pewien sposób zaskakujące, choć bardzo realistyczne.

***

Piszę tę recenzję dość długo po skończeniu książki i tym co zostało mi w pamięci to właśnie wieś Małga, o której Wam pisałam na początku oraz pełne dramatyzmu dzieje z przeszłości. Nawet sobie wygooglowałam zdjęcia z tego miejsca, żeby móc lepiej wczuć się w wydarzenia opisane przez autorkę. Przychodzi mi także do głowy myśl, iż byłaby z tej powieści doskonała saga rodzinna (i tak, to moja kolejna zachcianka ;)).

Podsumowując, "Tam gdzie bzy sięgają nieba" zabierają nas na ziemie warmińsko-mazurskie, zarówno obecne, jak i te sprzed kilkudziesięciu lat. Autorka wykonała staranny research, z pełną świadomością umiejscawiając akcję powieści akurat w tym miejscu, tym samym oddając cześć pamięci dawnym mieszkańcom Małgi.

Dowiedz się tego sięgając po powieść Małgorzaty Manelskiej "Tam gdzie bzy sięgają nieba". Poznaj historie trzech rodzin, wybierz się w przeszłość, by poznać wspomnienia skryte na samym dnie duszy i przekonać się czy spotkanie po latach może ukoić ból, który kochankowie kiedyś sobie zadali?