Raphael recenzja

Pierwszy raz w życiu czytałam tak mocną i mroczną książkę. Owszem, zdarzało mi się wcześniej czytać kontrowersyjne historie i wtedy też myślałam, że nic nie jest w stanie mnie zaskoczyć. Ależ się myliłam! Tillie Cole skutecznie zasiała w mojej głowie spustoszenie, a „Raphael” wywołał tyle skrajnych emocji, że po jego przeczytaniu mogę tylko powiedzieć, że chce więcej…

„Raphael” to pierwszy tom serii Zabójcze cnoty. Oprócz historii głównej, czyli właśnie Raphaela, ksiązka zawiera w sobie prequel tejże serii. Mamy tutaj genezę Upadłych, z której dość dokładnie dowiadujemy się kim oni tak naprawdę są, co przeżyli i dlaczego robią to co robią. Jest ich siedmioro, dlatego szczerze mam nadzieję, że autorka stworzy dla każdego z nich osobną historię i to jak najszybciej :) Powiem jedno, to co przeczytałam w pierwszej części tej książki, nieraz zmroziło mi krew w żyłach, wprawiło w totalne zniesmaczenie, a nawet i niektóre sytuacje czytałam na wdechu, otwierając oczy coraz szerzej z niedowierzania… Mocne sceny, przemoc fizyczna, przemoc seksualna, pedofilia, znęcanie – to tylko zalążek tego co tutaj dostaniecie. Dlatego ta książka naprawdę jest kierowana dla osób, które lubią takie porąbane i mocne powieści. Nad tą historią nie ma ani grama słońca. Wszystko co tu się dzieje wywołuje w czytelniku całą gamę emocji, a przy czytaniu atmosfera w pokoju robi się tak mroczna i gęsta, że na plecach nie raz pojawią nam się ciarki…

Raphael to jeden z Upadłych, bezlitosny morderca, który swoje ofiary traktuje w określony sposób. W ogóle każdy z członków tego bractwa, ma swoje „preferencje” jeśli chodzi o zabijanie, dlatego każdy z nich jest na swój sposób wyjątkowy. Autorka w genialny sposób wykreowała każdego z bohaterów i ja już nie mogę się doczekać, aby poznać każdego z nich jeszcze dogłębniej. W przypadku Raphaela, jestem urzeczona tym, jak Tillie potrafiła poprowadzić całą jego postać, te jego obsesje dosłownie mroziły mi krew w żyłach, a jego nieobliczalność, tak naprawdę nie pozwoliła mi w żaden sposób przewidzieć, co wydarzy się na następnej stronie. W momencie, gdy w jego życiu pojawiła się Maria, książka już tak mnie pochłonęła, że przez cały dzień nie byłam w stanie skupić się na niczym innym poza czytaniem. Co tu się wyprawiało! Z zapartym tchem pochłaniałam każdą stronę. I choć całość historii wraz z genezą ma 470 stron, tak im bliżej końca tym coraz mniej chciałam ją kończyć i odczuwałam coraz większą chęć aby czytać ją ponownie! Ależ to była uzależniająca od siebie historia, do dzisiaj o niej myślę i z głowy mi wyjść nie może ;) Jeśli lubicie mroczne historie, gdzie psychopaci i mordercy grają pierwsze skrzypce, a wszystko co się w nich dzieje, wywołuje ciarki na plecach, a poziom „popaprania” jest ogromnie wysoki, to ja Wam gorąco polecam książkę Tillie Cole „Raphael”.