A jeśli jesteśmy złoczyńcami recenzja

„A jeśli jesteśmy złoczyńcami” to książka pełna intryg i mrocznych tajemnic. Czytelnik powoli z biegiem stron poznaje nowe fakty, ale problem jest taki, że wszyscy bohaterowie zamieszani w sprawę tragicznej zbrodni milczą. Nikt nic nie wie, a prawda o tym, co tak naprawdę się stało, powraca dopiero po dziesięciu latach od makabrycznego wydarzenia. Okazuje się, że ta historia jest o wiele bardziej złowieszcza, niż mogłoby się wydawać oraz że ciężko jest wygrać z prawdziwą obsesją.

Sposób, w jaki napisana jest ta historia, jest dość nietypowy. Bohaterowie są studentami aktorstwa i często rozmawiają ze sobą, posługując się tekstami z różnych dzieł literackich, a William Shakespeare rządzi w większości z nich. Z początku byłam tym bardzo zaskoczona, ale szybko przyzwyczaiłam się do tego stylu wypowiedzi bohaterów, a książka totalnie mnie pochłonęła. Nie jestem fanką Shakespeare’a, ale w tej historii jego dzieła były przedstawione w tak rewelacyjny sposób, że nabrałam ochoty, aby po nie sięgnąć.

Człowiek potrafi popaść w taki obłęd, że najważniejsze staje się dla niego tylko to, aby chronić najbliższych, nieważne za jaką cenę. Tutaj ten obłęd oraz obsesja są opisane w sposób idealny. Krok po kroku każde wydarzenie prowadzi do nieuchronnego końca. Ślepej uliczki, z której nie ma ucieczki. Miejscami mogłoby się wydawać, że akcja zbyt wolno się rozkręca, lub fakty, którymi karmi nas autorka są mało ważne. Nic bardziej mylnego! Tutaj wszystko ma znaczenie. Każdy ma swoje sekrety, które nie powinny wychodzić na światło dzienne, bo zniszczyć wszystko, na co każdy z bohaterów ciężko pracował.

Niesamowicie trafiła mi ta historia do serca, bo oprócz tych złych emocji oraz zbrodni, znajdujemy w niej prawdziwą, czystą i skrywaną przez długi czas miłość, a siła przyjaźni rozbraja na łopatki. W pewnym momencie książki uznałam, że w sumie nic mnie już w niej nie zdziwi, ale to zakończenie… moja czytelnicza dusza wołała: Więcej! Uważam tę książkę za kompletną perełkę i potrzebuję więcej takich historii, które wkradną się do mojego serca i nie pozwolą przestać o sobie myśleć.