Szkarłatna łuna recenzja

„ Za każdą winą kryje się coś jeszcze, coś, co należy zrozumieć, zanim wyda się osąd.” (str.303)

Trzecia część cyklu „ Wiatr ze Wschodu”. Kolejne dwa lata z burzliwego życia bohaterów. Wiele dobrego i złego się w nim wydarzyło. Dużo przeszli borykając się ze swoimi problemami.

Kazimierz wiódł nieciekawe życie. Projektował silniki dla bolszewickiej floty wojennej. Miał kochającą żonę i syna. Myśl o Anastazji nie opuszczała go dniem i nocą. Był marionetką sterowaną przez teściów, którzy narzucali mu swoją wolę, decyzje i zwyczaje. Był niewolnikiem mieszczańskiego życia i pogodził się z tym. Nadal był osobą bezwolną, pozwalającą by inni kierowali jego życiem i wpływali na jego decyzje. Odcinał się od przeszłości i przyszłości. Wegetował w teraźniejszości. Coraz bardziej zamykał się w sobie. Zaczął też dostrzegać rysy w kryształowym do tej pory przyjacielu.

Anastazja podróżowała w towarzystwie młodego ideowca, pragnącego wolności dla Ukrainy i zakochanego w niej bez pamięci. Ich celem była Ukraina. Wiele przypadkowych zdarzeń, zbiegów okoliczności i nieprzewidzianych przeszkód krzyżuje im plany. Czasowo zatrudnia się w Amerykańskiej Administracji Pomocy, gdzie widzi jak wielką przepaść dzieli medycynę rosyjską od amerykańskiej.

Niespodziewany rozwój wypadków powoduje, że Anastazja podejmuje decyzję o powrocie do Piotrogrodu. Wydarzenia, które miały miejsce w tym czasie silnie odbiły się na jej psychice. Obwiniała się, że niszczy dobrych ludzi, których spotkała na swojej drodze. Żal za utratą tego, co doświadczyła w przeszłości, nie pozwalał jej cieszyć się chwilą obecną. Podejmuje przerwane studia medyczne i pracę w szpitalu.

Anastazja i Kazimierz spotykają się. Dawne uczucia na nowo rozkwitają. Oboje mieli nadzieję, że uczucie minęło, lecz ich miłość była silniejsza od przemijającego czasu. Nikt i nic nie było w stanie jej zniszczyć. Oboje zrozumieli, że muszą walczyć o swoje szczęście i miłość. Kazimierz postanawia uporządkować swoje życie. Zrozumiał, że jego postępowanie przeczyło wyznawanym dotąd wartościom. Miał dosyć kłamstw, którymi karmili go najbliżsi. Ale w życiu nic nie jest proste. Prawda usłyszana z ust przyjaciela i ukochanej zabolała go. Kolejne rozstanie tym razem dokonane z własnego wyboru. Anastazja wielokrotnie zaprzepaściła szansę by powiedzieć ukochanemu cała prawdę o sobie.

Postacią zdecydowanie negatywną był Borys, przyjaciel Kazimierza i przyrodni brat Anastazji. Uwielbiał imprezować. Błyszczał w towarzystwie. Umiał dostosować się do każdej sytuacji. Nigdy nie dbał o pieniądze, bo zawsze je miał. Kłamał i oszukiwał by osiągnąć zamierzone cele. Najsilniejszą pokusą dla niego była władza. Chciał rządzić światem u boku Stalina. Był nim oczarowany i by mu się przypodobać zdolny był do najpodlejszych czynów.

Świetnie wykreowana została postać żony Kazimierza Tatiany. Osoby mądrej, lecz skromnej, podejmującej rozsądne decyzje, gotowej zrezygnować z miłości by uszczęśliwić drugiego człowieka.

Autorka oddała klimat panujący w Rosji w tym czasie. Lenin i jego idee zawiodły. Wszystko poszło nie tak jak miało być. W miejsce starej arystokracji pojawili się nowobogaccy. Biedni stawali się jeszcze biedniejsi. Złe decyzje bolszewików rujnowały gospodarkę. Wielki głód panował w Rosji i na Ukrainie. Zgromadzone zapasy kończyły się. Ludzie umierali na ulicach z głodu, chorób, niedożywienia. Po śmierci Lenina pojawiły się pytania o przyszłość partii i całego Związku Radzieckiego, a później zaczęła się zażarta walka o schedę po Leninie. Piotrogród (wcześniej Petersburg) został przemianowany na Leningrad.

Ta część wzbudza wiele emocji. Śledzimy ludzkie dramaty i rozterki, a w tle dzieje się historia.