Regulamin tłoczni win recenzja

Ta książka wydana w 1985 r. dzieje się w pierwszej połowie XX wieku; napisana jest zaś w stylu XIX wiecznej powieści realistycznej. Osią fabuły są losy wychowanka sierocińca Homera Wellsa i jego mentora, lekarza Wilbura Larcha kierującego owym sierocińcem. A w tle toczy się II wojna światowa, która decydująco wpływa na losy naszych bohaterów.

Pisze Irving w sposób lekki, z pewną dozą humoru, bardzo lubię taki styl narracji, chociaż jej przedmiot nie do końca mi odpowiada: za dużo tam medycznych rozważań o rodzeniu dzieci, aborcjach i życiu płciowym. Mamy na przykład szczegółową instrukcję doktora Larcha jak używać prezerwatywy, do dziś aktualną... Nie unika Irving drastycznych szczegółów, na przykład z dużym trudem słuchało mi się dokładnego opisu wziernikowania i łyżeczkowania macicy... Niemniej lekkość narracji i płynące z książki poczucie marności świata podszyte ciepłym czechowowskim humorem rekompensują z nawiązką powyższe zarzuty.

Oprócz życia Homera i doktora Larcha mamy opisane losy Candy Kendall, Willy'ego Worthingtona, pana Rose i wielu innych. Przy okazji dostajemy ciekawe rozważania o stosunkach rasowych w Ameryce. Snuje swoją opowieść Irving z wielkim mistrzostwem, to, jak już wspomniałem, realistyczna proza w najlepszym XIX wiecznym stylu. Nieprzypadkowo znajdujemy w książce wiele odniesień do Dickensa, mistrza narracji dziewiętnastowiecznej.

Sporo w książce humoru w najlepszym wydaniu. Na przykład scena przyjazdu Candy i Willy'ego do sierocińca, w którym nagle pojawił się też trup zawiadowcy, to świetne pomieszanie śmiesznego ze strasznym.

Gdyby mnie kto zapytał o przesłanie powieści, miałbym kłopot z odpowiedzią. Powiedziałbym, że książka o życiu i ważnych sprawach: miłości, przyjaźni, wierności ideałom, ale też o zbieraniu jabłek. I o medycynie, jej historycznym rozwoju, ten temat wyraźnie fascynuje Irvinga, czemu daje wyraz w posłowiu.

Rzecz wypada idealnie jako audiobook, niespieszna narracja sprawia, że słucha się wyjątkowo dobrze, uroku dodaje znakomita interpretacja Marcina Popczyńskiego.