Wszystko dla Ciebie recenzja

Możecie się zacząć śmiać, ale odczuwałam strach, sięgając po tę książkę. Czy saga rodzinna o kilku pokoleniach może mi się spodobać? Zwłaszcza taka, która jest pisana z rozmachem i to w taki sposób, że czujemy się jak gdybyśmy trafili to lat 1900-1916…?

Koniec XIX wieku. Autorka przenosi nas do Lwowskiego niewielkiego sierocińca prowadzącego przez siostry zakonne. To tam w koszu z gorącymi bochnami chleba zostaje podrzucony noworodek – prześliczny chłopiec o którym siostry wiedzą tylko jedno – matka dała mu na imię Izaak.
Chłopiec szybko zostaje ochrzczony i przechrzczony, bowiem opiekująca się chłopcem osiemdziesięcioletnia Agłaja nadaje mu imię Mikołaj, a przypadkowo przechodząca obok klasztoru para staje się rodzicami chrzestnymi chłopca. Izaak-Mikołaj szybko opuszcza sierociniec z nowym ojcem i Mamką Chają (bowiem żydowskie dziecko powinno jeść żydowskie mleko!). I tak oto czytelnik zostaje wkręcony w wydarzenia, które w niezwykle ciekawy sposób się przeplatają, łączą się ze sobą a wydarzenia historyczne stanowią fantastyczne i klimatyczne tło dla historii dwóch par małżeńskich, dwójki dzieci i żydowskiej mamki.

Sama się sobie dziwię! Bo przecież ja – fanka kryminałów, thrillerów, sięgająca nawet po horror ekstremalny – polubiłam sagę rodzinną! I to jeszcze Lwowską, utrzymaną w tamtejszym klimacie. Historia jest napisana humorystycznie; z dowcipem, który nie wybija zbyt mocno czytelnika. Autorka bazując na swojej wyobraźni naprawdę przenosi nas do klimatycznej Odessy. Realizm łączy się z fikcją, humor z dramaturgią, tajemnica z seksem. A w tym wszystkim bohaterowie z krwi i kości, mocni i barwni. Książkę przeczytałam jednym tchem!

Niejednokrotnie śmiałam się czytając „Wszystko dla Ciebie” czyli pierwszy tom cyklu „Czarna Walizka”. Burzliwe uczucia i historie różnych pokoleń wciągnęły mnie do reszty! I sam fakt tego, jak często bohaterowie byli blisko siebie i nie mieli o tym pojęcia – to ciekawy zabieg, który dodawał smaczku całej opowieści.

Bohaterowie – o nich można się dość mocno rozpisać! Jakież to ciekawie zbudowane i wykreowane osoby! Weźmy na przykład Izaaka, którego imię zostało zmienione na Mikołaj. To dziecko, które dorastało u boku rodziców i żydowskiej mamki. Uczyło się życia podglądając rodziców, Chaję, przyjaciół rodziny (razem z ich córką Marią), ale i poznanych na ulicy znajomych. Dorosłego życia mógł uczyć się również od swojej kochanki – także jak widzicie, dzieje się tu nie mało!

Albo chociażby ojciec Mikołaja, Konstanty Brodski – ileż ten człowiek ma cierpliwości! Wielokrotnie osądzany przez swoją żonę o skoki w bok z żydowską mamką, ciągle jak zdarta płyta, spokojnie uświadamia żonę, że ma mylne odczucia. I mimo że bogaty – potrafił obdarować (czy to pieniędzmi czy ubraniem) biedniejszych od siebie.

Co mogę rzec - jestem bardzo ciekawa dalszych losów Mikołaja i jego burzliwej rodziny.