Już nie ma tamtej mnie recenzja

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Do sięgnięcia po książkę "Już nie ma tamtej mnie" w głównej mierze zachęcił mnie interesujący oraz sugerujący trudną i bolesną historię opis oraz piękna okładka, która bezapelacyjnie przyciągająca wzrok. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko. Mi zapoznanie się z historią Eden zajęło jeden wieczór i nawet na chwilę nie oderwałam się od tego co autorka zaserwowała na kartach tej powieści. Fabuła została w interesujący i przejmujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Bohaterowie, zarówno pierwszo jak i drugoplanowi zostali w bardzo ciekawy i autentyczny sposób wykreowani, to postaci z którymi śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Historia została przedstawiona z perspektywy Eden co sprawiło, że mogłam ją lepiej poznać, dowiedzieć się co czuje, myśli, z czym się mierzy każdego dnia, mogłam dowiedzieć się jakie wydarzenia odcisnęły piętno na jej obecnym życiu, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć jej postępowanie oraz decyzję. Książka została podzielona na cztery części: klasa pierwsza, druga, trzecia i czwarta. Na przestrzeni tych czterech lat mogłam obserwować jakie zmiany zaszły w życiu głównej bohaterki, jak traumatyczne przeżycia ją ukształtowały, jak wpłynęły na jej kontakty z innymi ludźmi, rówieśnikami oraz budowanie głębszych relacji. Muszę przyznać, że to co czytałam na kolejnych stronach powieści naprawdę mocno mnie poruszyło.. nie wiem jak i czy w ogóle poradziłabym sobie z tak bolesnymi przeżyciami, dlatego nie mam nawet zamiaru oceniać niektórych decyzji Eden. Nie o to tutaj chodzi. Autorka po poprostu na przykładzie głównej bohaterki obrazuje Czytelnikowi do czego może doprowadzić tłumienie w sobie emocji, bólu. Uwierzcie, że wielokrotnie miałam ochotę "wejść" do tej książki żeby przytulić, wesprzeć główną bohaterkę oraz zapewnić ją, że od teraz już wszystko będzie dobrze. Z całych sił jej kibicowałam i jestem z niej dumna, że się nie poddała, że potrafiła w końcu poprosić o pomoc. Autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów, które tak naprawdę mogą spotkać każdego z nas. Motywem przewodnim jest gwałt, ale oprócz tego autorka skupia się na kwestii wkraczania w dorosłość, braku wsparcia, zawodach miłosnych czy utracie i odbudowywaniu przyjaźni. Ta historia wywołała we mnie lawinę skrajnych emocji i już teraz wiem, że na zawsze zostanie w mojej pamięci. "Już nie ma tamtej mnie" to emocjonująca, poruszająca, bolesna, smutna i zarazem bardzo ważna i potrzeba historia! Jestem pewna, że nie jednego Czytelnika zmusi ona do głębszej refleksji. Polecam!