Fizyka smutku recenzja

Świetna intelektualna podróż

Autor: @Strusiowata ·1 minuta
2024-11-07
2 komentarze
27 Polubień
Autor "Fizyki smutku" to najczęściej tłumaczony na języki obce pisarz bułgarski, którego nie interesują czyste gatunki. Jego książka to niezwykła podróż intelektualna. Napisana wspaniałym, pięknym językiem. Tę prozę chce się chłonąć wciąż i wciąż.
Co ciekawe Gosdpodinow twierdzi, że jako dziecko cierpiał na zespół empatyczno-somatyczny. Syndrom, który sprawiał, że znosił cierpienia innych, jakby były jego własnymi. Właśnie tej zdolności lub wady używa, aby opowiedzieć czytelnikom o swoich doświadczeniach. Niezwykłe są wspomnienia jego dzieciństwa. Od najmłodszych lat spędzał wiele godzin samotnie w piwnicy. Jedyną komunikację z otoczeniem stanowiły małe okienka, przez które widać było jedynie stopy przechodzących ludzi. Być może dlatego już od najmłodszych lat utożsamiał się z Minotaurem, pół-człowiekiem, pół-bykiem, porzuconym jako dziecko w ciemnej piwnicy, a później zamkniętym w labiryncie. I może stąd też bierze się smutek, jaki odczuwa jako dorosły mężczyzna, który zawsze czuł się jak porzucone dziecko.

Czasami pisząc, czuje się jak ślimak pełzający w nieznanym kierunku (choć tak naprawdę zna kierunek, tam wszystko się kończy) i zostawiający po sobie ślad słów"

W 2019 roku Georgi Gospodinow otrzymał za powieść "Fizyka smutku" Literacką Nagrodę Europy Środkowej Angelus. Gala odbyła się we Wrocławiu, a laureat tak opowiedział o swojej prozie:
„Kiedy zacząłem pisać tę powieść, w The Economist ukazał się tekst +Bułgaria najsmutniejszym miejscem na Ziemi+, włączyłem ten motyw do powieści, ale dziś mogę powiedzieć, że bułgarski smutek przestał być tylko i wyłącznie bułgarski. Teraz centra i peryferia poprzesuwały się zupełnie. Myślę, że centra i peryferia to wymiar wewnętrzny człowieka” ( https://dzieje.pl/aktualnosci/literacka-nagroda-angelus-dla-gieorgija-gospodinowa)
Ta książka jest dziełem wymagającym, które jeśli nie zdobędzie pełnego zaangażowania czytelnika w swoją treść, może stracić wiele znaczeń w efekcie końcowym. Rzeczywistość tworzona przez autora jest zanurzona w mitach, listach oraz wielokrotnie w obrazach autobiograficznych. Mamy wrażenie, że jest całkowicie pogrążona w smutku oraz nostalgii i wnikliwych alegoriach pisarza.

„Przeszłość, smutek i literatura: interesują mnie tylko te trzy nieważkie wieloryby”

Moim zdaniem, warto sięgnąć po tę błyskotliwą prozę.


Książka bierze udział w wyzwaniu tematycznym-20-książek-na-rok-2024
Pkt. 11. Książka laureata nagrody Angelusa

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-11-07
× 27 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Fizyka smutku
3 wydania
Fizyka smutku
Georgi Gospodinow
8.2/10

Laureat Nagrody im. Jana Michalskiego Powieść, dzięki której Georgi Gospodinow znalazł się w gronie najciekawszych pisarzy współczesnej Europy Jest najpewniej rok 1925. Dwunastoletni chłopiec po ...

Komentarze
@jatymyoni
@jatymyoni · 15 dni temu
Świetna recenzja. Je też przeczytałam tę książkę w ramach Wyzwania.
× 2
@Strusiowata
@Strusiowata · 15 dni temu
Bardzo mi miło. Dziękuję!
Twoja rekomendacja wskazała mi ten tytuł do przeczytania. Dzięki!
× 1
Fizyka smutku
3 wydania
Fizyka smutku
Georgi Gospodinow
8.2/10
Laureat Nagrody im. Jana Michalskiego Powieść, dzięki której Georgi Gospodinow znalazł się w gronie najciekawszych pisarzy współczesnej Europy Jest najpewniej rok 1925. Dwunastoletni chłopiec po ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Już dawno nikt nie zaserwował mi tak odmiennego dzieła jak zrobił to autor w "Fizyce smutku". Georgi Gospodinow jako doświadczony, bułgarski literaturoznawca w swojej książce pokazuje wszelkie możliw...

”Fizyka smutku” jest wspaniałą przygodą dla czytającego, ale według mnie, pisanie o niej jest horrorem. Autor na początku ostrzega, że jego powieść nie jest linearna. Książka zawiera z sobie taką róż...

@jatymyoni @jatymyoni

Pozostałe recenzje @Strusiowata

Pierwszy krok w chmurach
Marek Hłasko - kaskader literatury

Pretekstem do ponownego sięgnięcia po prozę Marka Hłaski był udział w wyzwaniu czytelniczym: 20 książek na rok 2024. Jednym z punktów tego zadania było przeczytanie ksią...

Recenzja książki Pierwszy krok w chmurach
Nie, dziękuję. Bulimia i inne nawyki
Bulimia - jak pokonać?

Długo szukałam wydawnictwa , w którym oprócz dawki informacji na temat medycznej strony zaburzeń odżywiania, odnajdę relację chorego. Osoby, która zmaga się z bulimią i ...

Recenzja książki Nie, dziękuję. Bulimia i inne nawyki

Nowe recenzje

Dzieci jednej pajęczycy
Pajęczyna
@CzarnaLenoczka:

W świecie gdzie woda i świeże powietrze nie są oczywistością a towarem luksusowym pajęcza bogini ma oko na wszystkie sw...

Recenzja książki Dzieci jednej pajęczycy
Na trwogę bije dzwon
Fascynująca podróż do przedwojennego Poznania
@czytanie.na...:

Niektóre książki zajmują szczególne miejsce w naszych sercach. W moim na stałe zagościła seria kryminalna z Antonim Fis...

Recenzja książki Na trwogę bije dzwon
Czuwając nad nią
Skala Mercallego
@Chassefierre:

Na początek chciałam przeprosić za tygodniowe opóźnienie w wystawieniu recenzji – życie pozainternetowe i pozaksiążkowe...

Recenzja książki Czuwając nad nią