Najcenniejszy podarunek recenzja

Trochę dziwnie było mi czytać iście świąteczną książkę w maju, ale wzięłam sobie "za punkt honoru" przeczytać w maju książki twórczości Klaudii Bianek. Kolejny raz jestem zachwycona, chociaż "Jedyne takie miejsce" ciągle pozostaje dla mnie numerem jeden. W "Najcenniejszym podarunku" poznajemy Oliwię Polańską. 20-latkę, która obarczona troską o ojca alkoholika, młodszą zbuntowaną siostrę musi poradzić sobie w życiu. Temat ten jest mi bliski i nie trudno mi było utożsamić się z główną bohaterką. Dziewczyna zamyka się na świat i na miłość, pilnując aby nikt już nigdy jej nie zranił. Budujące jest to, że w każdej chwili może liczyć na przyjaciółkę Dominikę, oraz na sąsiadkę Alicję Redyk, która jest także jej szefową w piekarni.
Oliwia bardzo przeżywa wyjazd matki do Anglii, która postanowiła zostawić męża oraz córki i szukać szczęścia zagranicą. Nie widzi żadnego "światełka w tunelu", szansy na to, aby mogło być lepiej.
Wszyscy poza nią zdają się zauważać, że jej sąsiad, przyjaciel z dawnych lat, jest nią szczerze zainteresowany, nie ocenia jej, wiedząc o problemie jej ojca i chciałby powrócić do życia 20- latki, lecz jedyne co zdaje się ich jeszcze łączyć to wspomnienie nieudanego młodzieńczego pocałunku podczas gry w butelkę przed laty. Czy jest możliwe, aby przyjaźń dwójki przyjaciół powróciła?

Jak już wspomniałam wcześniej jest to kolejna udana książka Pani Klaudii, lecz zabrakło w niej tego co dostałam w "Jedynym takim miejscu". Otóż wydaję mi się, że historia Oliwii i Oskara rozwinęła się zbyt szybko. Przez wiele lat mijali się bez żadnego słowa, aby nagle ... no właśnie. Chociaż tak szybko przebrnęłam przez tą książkę, że wydała mi się ona po prostu zbyt krótka? Sama już nie wiem.

Podsumowując: Kolejny raz się nie zawiodłam, pomimo nie świątecznej pory chętnie zagłębiłam się w ten świąteczny, magiczny czas, no i jeszcze suczka Sara na dodatek. Polecam wszystkim nie tylko "Najcenniejszy podarunek", ale także pozostałe książki Pani Klaudii Bianek i nieśmiało czekam na więcej.