Jego oczami recenzja

Julia jest dziennikarką, jednak traci pracę, która była jej życiem, co powoduje, że dziewczyna nagle traci grunt pod nogami. Niespodziewane spotkanie tajemniczego i przystojnego fotografa uświadomi jej, że życie to coś więcej, niż tylko praca, oraz otworzy ją na nowe uczucia, z którymi Julia wcześniej nie miała doczynienia. Los jednak sprawi, że dziewczyna ponownie będzie musiała zmierzyć się z pustką, czy wtedy również będzie potrafiła stanąć na nogi i z podniesioną głową kroczyć przed siebie?

Pierwszym, co przykuło moją uwagę w przypadku tej książki, jest okładka. Według mnie bardzo przyciąga oko, jest subtelna i bardzo ładnie się prezentuje. Jednak książki po okładce się nie ocenia, także przyszedł czas na przeczytanie opisu. Zaraz po tym wiedziałam, że będzie to coś dla mnie.

Nie spodziewałam się natomiast, że ta książka jest tak cieniutka. Niecałe dwieście stron tej historii mieści sporo emocji i zawirowań, jakie spotkały główną bohaterkę.

Tym, co na pewno mi się tutaj nie podobało, była właśnie objętość. Myślę, że ta historia spokojnie mogłaby być bardziej rozbudowana. Zdecydowanie za szybko przechodziliśmy z punktu a do punktu b, mimo, że wszystko było przedstawione w przejrzysty sposób, to jednak według mnie przydałoby się tu trochę więcej treści.

Wszystkie emocje (a było ich sporo) przedstawione zostały w bardzo przystępny sposób, ja jako czytelnik, bez problemu byłam w stanie wczuć się w sytuację głównej bohaterki. Autorka dobrze je opisywała i gdyby tylko można było w każdej z tych emocji zostać trochę dłużej, potowarzyszyć Julii to byłoby idealnie.

Książka ta pokazuje, że każdy może w swoim życiu mieć momenty gorsze, ważne żeby docenić to, co się ma tu i teraz bo wszystko bywa ulotne.

Pomimo, że treść tej książki podobała mi się, to raczej nie zostanie ze mną na długo. Jak już wspomniałam wcześniej, za szybki przebieg wydarzeń powoduje tylko niedosyt tego wszystkiego, co mogłoby się tutaj pięknie rozwinąć.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl