Receptura wszechmocy recenzja

Łukasz Lijewski jest psychoterapeutą i prowadzi własny, dobrze prosperujący gabinet. Jednak osoba, która pomaga innym, sama zmaga się z nerwicą i atakami paniki, o czym nikt poza nim nie wie. Dodatkowo Łukasz bierze na siebie dość trudne zadanie, ponieważ po raz kolejny podejmuje się opieki nad siostrą, która uzależniona jest od narkotyków. Nie może jednak przewidzieć tego, co tym razem to dla niego oznacza.

A wszystko zaczyna zaczyna się w momencie, gdy do drzwi jego gabinetu puka Sara, dawna przyjaciółka, z którą łączy ich mroczny sekret. Łukasz dość szybko orientuje się, że przedstawiona przez Sarę propozycja to ultimatum, od którego będzie zależało życie innych ludzi.

Książka ta porusza bardzo ciekawe tematy, bowiem mamy tu badania naukowe i niesamowite odkrycie, które swoją drogą kiedyś faktycznie może się ziścić. Naukowcy pracują wytrwale odkrywając co raz to nowe funkcje naszego umysłu, dlatego też kto wie, do jak daleko idących wniosków wkrótce dojdziemy. Ale wracając do książki to jej motyw przewodni jest bardzo interesujący.

Jednak według mnie "Receptura wszechmocy" to książka za krótka, jak na taką historię. Mamy tu całkiem sporo akcji, ale to wszystko znajduje się na niecałych trzystu stronach. Wszystko dzieje się bardzo szybko, a można by było trochę bardziej tę historię rozwinąć, a tempo nieco spowolnić.

Dodatkowo brakowało mi wśród bohaterów jakiegoś rodzaju zaskoczenia zaistniałą sytuacją. Z jednej strony coś tam ich zadziwia, ale z drugiej dość szybko przechodzą ze wszystkim do porządku dziennego.

Mimo jakichś moich zastrzeżeń przyznam, że od początku "Receptura wszechmocy" intryguje, bo zaczyna się niepozornie, a z czasem napięcie zaczyna łapać i trzyma aż do samego końca. Akcji jest, tak jak już wspomniałam nawet dużo, więc nie ma nudy, a czyta się tę książkę szybko. Autor ma lekkie i przyjemne w odbiorze pióro. Myślę, że jest to lektura na jeden dłuższy wieczór, bądź tak, jak u mnie na dwa nieco krótsze.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.