Stowarzyszenie Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek recenzja

Przyznam się, że najbardziej zaskoczył mnie fakt, iż książka napisana jest listami. Chyba po raz pierwszy spotykam się z taką lekturą, jednak jest to bardzo przyjemne spotkanie. Poza tym zwykle nie czytam książek o tematyce wojennej. Chyba przede wszystkim dlatego, że są dla mnie zbyt wstrząsające i za bardzo je przeżywam. Nie mogę czytać o cierpieniu takiej rzeszy ludzi, bo to zbyt boli. Tę książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. Jest to lektura niesamowicie wzruszająca, która uświadamia czytelnikowi wiele bardzo ważnych spraw. Chociażby to, jak wyglądało życie pod okupacją Niemiec, jak przerażające było. Strach ludzi przed zesłaniem do obozu, walka o każdy kolejny dzień życia, o pożywienie. Nawet o najmniejszy haust powietrza - to naprawdę wstrząsające. Bardzo wiele razy miałam łzy w oczach, czasami nawet je uroniłam, ale w tej sytuacji nie było innego wyjścia. Przecież jak można przejść obojętnie wobec takiego traktowania normalnych ludzi, którzy przecież niczym nie zawinili...? Ile razy czytam coś takiego, tym bardziej nie mogę tego zrozumieć.

Nie ukrywam, iż początkowo tytuł książki wydał mi się nieco dziwny, żeby nie powiedzieć głupi. Jeżeli jednak przeczyta się książkę i zrozumie, dlaczego powstała taka nazwa, wszystko staje się jasne i bolesne zarazem. Moment powstania Stowarzyszenia był naprawdę niesamowitą chwilą. Sytuacja, w której ludzie podczas wojny wręcz nie mogli się znaleźć, gdyż przez okupantów było to surowo zabronione i karane zesłaniem do obozu. A tylko przez to, że ludzie chcieli przeżyć i zjeść nawet najmniejszy kęs jakiegokolwiek pożywienia. Przecież wiadomo, jak trudno było wtedy o żywność.

Bardzo zżyłam się z bohaterami tej książki i niesamowicie ich polubiłam. Każdy z bohaterów miał swój indywidualny charakter. Byli niemalże żywymi postaciami, co jest chyba najpiękniejsze. Historie każdego z bohaterów były wzruszające i wstrząsające zarazem. Nie można ocenić, która była gorsza, która lepsza, ponieważ w owych czasach okupacji przez Niemców niemalże wszystko było równie przerażające. Brutalność, z jaką obchodzili się wobec ludzi, nawet wobec zwierząt. Przeżywałam losy każdego z osobna i każda historia bardzo mnie poruszyła. Myślę, że nikt nie pozostałby obojętny.

Fabuła książki jest bardzo ciekawa i wciągająca. Nie było momentu, w którym bym się nudziła. Zaczęłam czytać wczoraj wieczorem i strasznie żałowałam, że muszę iść spać, ponieważ najchętniej przeczytałabym tę książkę za jednym razem. Zaraz po wyspaniu się, porwałam książkę w swoje ręce i zaczęłam czytać na nowo. Tak mnie wciągnęła, że pochłonęłam ją całą. Mimo tragizmu sytuacji, jakie zostały opisane w owej lekturze, było wiele przyjemnych momentów, podczas których uśmiech sam pojawiał się na ustach. Uśmiech przez łzy. Losy niektórych bohaterów były tak wstrząsające, że nie mogłam pojąć, jak Niemcy mogli dopuścić się takich czynów. To przecież straszne. Dlatego nie lubię czytać takich książek. Przeżywanie tego wszystkiego, nawet, jeżeli nie doświadczyło się osobiście (całe szczęście!) jest przerażające i powoduje tylko cierpienie.

Żałuję, że ta książka jest taka cieniutka, ponieważ bardzo chętnie poczytałabym o dalszych losach bohaterów. Jednak wszystko musi się kiedyś skończyć. Cieniutka książka z jakże bogatym wnętrzem. Gorąco polecam każdemu i gwarantuję, że nie jest to strata czasu ani wydanych pieniędzy. : )