Spotkajmy się o północy recenzja

Spotkajmy się o północy - Aleksandra Rochowiak



Gloria wraz z młodszą siostrą mieszka w wynajmowanym mieszkaniu we Wrocławiu. Od trzech lat pracuje w ekskluzywnym butiku z eleganckimi ubraniami dla mężczyzn. Właścicielem jest Karol, jej partner, a właściwie kochanek. Dziewczyna jest w nim szaleńczo zakochana, nie przeszkadza jej nawet fakt, że ma żonę. Uczucia jakimi go darzy przesłaniają jej, to że tkwi w toksycznym związku bez przyszłości.

Pewnego ulewnego dnia Gloria znajduje schronienie pod parasolem przystojnego blondyna, Bartosza. Po tym spotkaniu wszystko zaczyna się zmieniać. Nagle dziewczyna zaczyna zauważać to w jaki sposób traktuje ją Karol. Ma dosyć bycia tą drugą. Mężczyzna od lat ją zwodzi, obiecuje, że rozwiedzie się z żoną. Są to jednak tylko czcze obietnice. Gloria nie może liczyć na wsparcie i pomoc Karola.

Zupełnie inaczej wygląda sytuacja z Bartoszem. Chłopak bez najmniejszego wahania pomaga prawie obcej kobiecie i nie oczekuje niczego w zamian.

Niewinne spotkanie podczas ulewy przeradza się w znajomość, a później w przyjaźń. Praktycznie już od samego początku można wyczuć pomiędzy Glorią i Bartoszem przyciąganie. Dosyć szybko zaczynają się między nimi rodzić uczucia. Niestety ciągle coś staje im na drodze.

Czy nowa znajomość da dziewczynie szansę na prawdziwe szczęście? Jak na nową sytuację zareaguje Karol? Czy postanowi zawalczyć o Glorię?

Aleksandra Rochowiak w swoim debiucie ujęła czytelników bardzo ciekawą historią. Przedstawiła nie tylko relacje miłosne głównych bohaterów, ale też pokazała piękną przyjaźń i relacje w rodzinie. Bohaterowie są wyraźnie wykreowani. Ich postacie są przyjemne, można je polubić. Książka jest napisana w lekkim i przyjemnym stylu, czyta się szybko. Nie zabrakło w niej opisów, ale nie są one przesadzone, wręcz przeciwnie dodają uroku przedstawionej historii.

Książka jest pełna emocji zarówno tych pozytywnych: miłość, przyjaźń, szczęście, jak i tych negatywnych: złość, żal, nienawiść. Autorka pokazała, że czasami, mogłoby się wydawać, że nic nieznaczący gest pozwala przejrzeć na oczy i zawalczyć o swoje szczęście. Jest to książka, którą zdecydowanie warto przeczytać.