Spałem z Elizabeth Straffton, teraz żałuję recenzja

Czytacie książki z dużą dawką humoru?

"Spałem z Elizabeth Straffton, teraz żałuję" autorstwa Krzysztofa Detyny to coś, przy czym śmiałam się w głos, a łzy leciały po policzkach. Poprzednia książka autora trafiła totalnie w mój gust i bardzo mi się podobała, ta również mnie nie zawiodła.
Fabuła tej książki brzmi tak abstrakcyjnie, że to po prostu hit! Główny bohater nazywa się Adam i jest kochankiem Elizabeth. Jej mąż zazdrosny anglik pragnie go 'dorwać' i porachować kości i w tym celu wynajmuje prywatnego zabójcę. Brzmi jak coś, co musi być komiczne.
Na domiar wszystkiego Adam posiada niezwykły dar, potrafi zmienić swoje miejsce pobytu w bardzo spektakularny sposób. I choć wydaje się, że jest to niezwykły dar, przynosi też negatywne skutki, które obserwujemy, czytając tę pozycję.
Główny bohater na pewno nie jest nudnym bohaterem, jest on wręcz idealnie przerysowanym! Czytam dużo książek humorystycznych i wykreowanie tego bohatera jest wyważone w punkt!
W całej historii bardzo ciekawy zamysłem jest dodanie wspomnień z dzieciństwa mężczyzny.
Co do gatunku tej pozycji, jest po części wszystkim. Znajdziemy tu i kryminał i fantastykę i bardzo dużą dawkę humoru. Jednak to nie wszystko, ta książka to trochę czytanie między wierszami. Pod warstwą humoru kryje się coś, co każe nam się zastanowić nad wieloma rzeczami.
Bardzo mi się podobało to co przeczytałam, podchodząc do tej książki, byłam bardzo sceptycznie nastawiona. Wydawało mi się, że to będzie kolejna głupkowata książka. Jednak nie tym razem, książka po prostu była dobra, autor napisał solidną i wartą przeczytania książkę. Nie jest to jednak książka mojego życia, niepowtarzalna to na pewno, ale jednak nie zmieniła ona mojego życia. Na poprawę humoru nadaje się idealnie.


. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .