Matki i córki recenzja

Tytuł : "Matki i córki"
Autor : Ałbena Grabowska
Wydawnictwo: Marginesy
O książce : W dniu narodzin Lilki ginie jej ojciec, potrącony przez samochód. Pamięć szybko się po nim zaciera, ponieważ kobiety z rodziny Lilki nie chcą o nim wspominać, a co ma począć biedna dziewczynka, która sama nie ma żadnych wspomnień z nim związanych. Jej ojciec bowiem zginął dokładnie w tym samym momencie, w którym ona przyszła na świat, równo w południe. Dziewczynka została wychowana przez matkę, babkę i prababkę (która żyła nad wyraz długo, bo do dwunastego roku życia dziewczyny). Co się stało z dziadkiem i pradziadkiem? Nie wiadomo. Niestety w przeciągu dwóch miesięcy straciła i babcię i prababcię. Jednak muszę zaznaczyć, że Lilka, tak naprawdę miała na imię Paulina (czyli moja imienniczka 😁, pierwszy raz w książce spotykam bohatera o takim samym imieniu jak ja 😁), ale imię jej się nie podobało na tyle, iż chciała by zwracano się do niej (na początku) Linka, jednak jak odkryła znaczenie tego słowa, zmieniła zdanie na Lilka. I tak zaczynają się wspomnienia już czterdziestoletniej kobiety, które przeplatają się ze wspomnieniami jej prababki, babki i matki. O życiu na Syberii (prababka), o życiu w obozie wśród Niemców i innych pojmanych osób w Ravensbrück (babki) i o potajemnym ślubie (matki). Dowiadujemy się też, dlaczego w życiu żadnej z kobiet nie było na dłużej mężczyzn (pradziadka, dziadka i ojca).
To bardzo smutna historia, w której wspomniana jest wojna, przedstawione są ciężkie czasy samotnych kobiet wychowujących swoje córki. Bo trzeba pamiętać, że w tej rodzinie rodziły się tylko córki i zawsze były wychowywane tylko przez matki, z pomocą babki, mężczyźni, którzy pomogli w poczęciu dzieci nigdy nie byli obecni w późniejszych latach, nie pomagali w wychowaniu, dzieci ich nawet nie poznawały.
Jejku, tak historia okazała się być bardziej zagmatwana niż z początku się wydało. Została tu przedstawiona strasznie smutna historia, która miała wpływ na kilka ludzkich istnień, na kilka żyć, na kilka rodzin. Zakończenie jest bardzo szokujące i zaskakujące. Kompletnie się tego nie spodziewałam. Sam fakt tych wojen, Syberii jest straszny, ale chyba straszniejsze jest to, co chęć zdobycia paszportu potrafi zrobić z człowiekiem.. Zapytacie, co ma z tą historią wspólnego chęć zdobycia paszportu i wyjazdu z Polski w tamtych czasach? Otóż, przekonacie się o tym, gdy postanowicie sięgnąć po książkę, bo historia jest warta poznania.