Czwarte Skrzydło recenzja

Violet od dziecka była szkolona na skrybkę, jednak zamiast spokojnego życia wśród książek musi dołączyć do elitarnej szkoły dla Jeźdźców Smoków. Fizycznie słaba, ale niezwykle sprytna, będzie musiała poradzić sobie w świecie, gdzie jedna chwila nieuwagi oznacza śmierć.

A za murami czeka Xaden, dowódca skrzydła, który ma własne powody, by jej nienawidzić. Jakie okrutne sekrety skrywa świat, który zna Vi?

Ostatnio tak mocno wciągnęłam się jak czytałam „Tron Upadłych” i cieszę się, że znów jakaś historia zawładnęła moim sercem!

Rebecca Yarros od samego początku buduje intensywne napięcie. Na każdym kroku zastanawiasz się, czy komuś nie ześlizgnie się noga, jego imię nie zostanie wyczytane na apelu i nikt więcej o nim nie wspomni. Uczelnia smoczych jeźdźców jest bezwzględna, a słowo smoka – ostateczne.

Tairn i jego sarkastyczne uwagi wprowadzają świetny kontrast do brutalnego świata. A ja, jak wiadomo, uwielbiam odrobinę humoru w książkach!

Relacja Violet i Xadena to lekki slow burn, choć iskrzy między nimi od samego początku. Strach Violet, fascynacja Xadena, cięte dialogi – wszystko to dodaje pikanterii. Autorka stopniowo odkrywa kolejne warstwy ich relacji, budując napięcie i pogłębiając więź między bohaterami.

Xaden to Naznaczone dziecko rebelii. Przez całą fabułę nie wiemy, jakie tajemnice kryje w cieniach. Rebecca Yarros umiejętnie zostawia wskazówki, dzięki którym uważny czytelnik może domyślić się niektórych prawd przed wielkimi zwrotami akcji.

Nasza Violet, choć krucha (co wielokrotnie podkreślano), ma w sobie niesamowitą determinację i pomysłowość. Obawiałam się, że jej postać będzie mnie irytować, ale szybko udowodniła, że jest wojowniczą bohaterką.

Mierżą mnie jednak pewne fabularne nielogiczności. Na przykład utrzymywanie się na smoku wyłącznie siłą mięśni ud. Halo, fizyka! Dlaczego autorzy nie wykorzystują do tego magii? Gdyby napisano, że to magia pomaga jeźdźcom utrzymać się na grzbiecie smoka, nie miałabym się do czego przyczepić.

Czytałam też zarzuty, że za dużo tu romansu, ale hej! To romantasy! Romans ma prawo być dominującym wątkiem – to tak, jakby przeczytać horror i marudzić, że straszy.

Fourth Wing to świetna rozrywka (chyba że na pokładzie znajduje się Dain) – pełna akcji, emocji i iskrzącej chemii między bohaterami. Jeśli podejdziemy do niej z nastawieniem, że to przede wszystkim dobra zabawa, wciągniemy się bez reszty.

Za niektóre nielogiczności fabularne:
4/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️