Topieliska recenzja

Nie ma dwóch takich samych śmierci. Choćby wydawały się identyczne, zawsze będą je różnić osoba, która odeszła i reakcje, jakie jej odejście wywołało.

Śmierć w powieści kryminalnej, czy thrillerze została już odmieniona przez wszystkie przypadki i przybrała najrozmaitsze formy. Z pewnością czytaliście o niej zarówno w subtelnej, jak i pełnej brutalności odsłonie.

“Topieliska” to przejmująca i sięgająca do wnętrza ludzkich emocji opowieść o reakcji na śmierć najbliższych. Przydryga wykorzystała śmierć by udowodnić nam wszystkim, że jej następstwa mogą być dalece bardziej przerażające od niej samej. Podczas gdy dla zmarłego jest końcem, dla bliskich mu osób otwiera bramy cierpienia, a często również wrota obłędu.

Czy doświadczyliście kiedyś uczucia przypominającego fizyczne wręcz wtargnięcie do świadomości głównego bohatera? Mnie zdarzyło się to podczas lektury “Umweltu” @przemyslawzarski Dziś mogę oświadczyć, że przeżyłem to po raz drugi - na kartach “Topielisk”.

Ewa Przydryga chwyciła mnie pod rękę i pokazała mi nieznane do tej pory oblicze żałoby po stracie najbliższych. Odbyłem podróż z Polą, której mąż ginie w wypadku samochodowym, a los kilkuletniego syna pozostaje, w ślad za tym wydarzeniem, nieznany. Przekonałem się, jak silne traumy z przeszłości potęgują nasze doświadczenie śmierci.

Bez cienia wątpliwości stwierdzam, że płaszczyzna psychologiczna to siła, którą “Topieliska” porażą każdego czytelnika. Jak to jest możliwe, by tak plastycznie, namacalnie i autentycznie oddać emocje, które się wzięło na tapet? Kiedy zapytałem o to Ewę odpowiedziała mi: “Kiedy piszę, doświadczam mentalnego transferu z moimi bohaterami. Brzmi to dość dziwnie, ale tak jest. Współodczuwam i przeżywam razem z nimi”.

Zanurzcie się w “Topieliska” ludzkich emocji, a wypłyniecie z nich bogatsi wewnętrznie. Woda spływająca po policzku jeszcze długo przypominać będzie Wam łzy.

#ewaprzydryga #topieliska #wydawnictwomuza #muzablack #bookstagram #bookstagrampl #bookstagrampolska #polskibookstagram