Śmierć, która cię ocali recenzja

Zatracając się w lekturze zazwyczaj identyfikuję się z głównym bohaterem. Przeżywam jego rozterki, cieszę się z małych sukcesów, kibicuję w zmaganiu się z trudną rzeczywistością. Lubię czuć te specyficzną więź, która sprawia iż po trosze czuje się częścią opowiadanej historii. Mimo szczerych chęci trudno mi jednak było wejść w skórę bohaterki książki "Śmierć, która cię ocali". Od dawna nie czułam takiej antypatii do postaci, która z definicji powinna wzbudzać w czytelniku zrozumienie i współczucie. Jak bowiem nie identyfikować się ze zrozpaczoną matką, która zrobi wszystko aby uchronić swoje dziecko przed śmiercią. Złamie własne zasady, przekroczy normy moralne i balansować będzie na granicy prawa w wszystko w imię miłości do syna.
Anna Jones jednak budziła we mnie niechęć, która wraz z rozwojem akcji rozwijała się w odrazę. Od dawna nie targały mną tak silne emocje, co świadczy o tym, że książka ta ma w sobie moc: porusza, skłania do refleksji, drapie nasze sumienia.

Historia ta, niczym filmy Hitchcocka zaczyna się od trzęsienia ziemi. Kilkuletni syn znanej kardiochirurg zostaje porwany. Aby go odzyskać kobieta musi podczas operacji zabić pacjenta, prominentnego polityka zdobywającego coraz większa popularność dzięki swoim działaniom na rzecz walki z handlarzami narkotyków. Jeśli tego nie zrobi jej dziecko zginie. Składając przed laty przysięgę Hipokratesa Anna Jones nie przypuszczała, że kiedykolwiek jej moralność i uczciwość zostanie wystawiona na tak wielka próbę. Postawiona pod ścianą, wydaje się że nie ma wyjścia i musi sprzeniewierzyć się wszystkiemu w co do tej pory wierzyła. Musi stawić czoła mafii, policji i współpracownicy, która zdaję się, że przejrzała jej zamiary. Atmosfera gęstnieje ze strony na stronę a zło nakręca zło.
Obserwując poczynania głównej bohaterki nie mogłam uciec od porównań ze słynnym więziennym eksperymentem Philipa Zimbardo, który pokazał, że w pewnych okolicznościach człowiek jest zdolny do czynów nikczemnych i okrutnych. Anna Jones pod wpływem strachu i presji ujawnia swoje ciemne oblicze jednak jej decyzje nie pozostają bez wpływu co doskonale pokazuje finał tej historii. Na wspomnienie ostatniego rozdziału do dziś mam ciarki.

Zachęcam Was do lektury. Moc emocji gwarantowana.