Vox recenzja

 VOX ma okładkę która przyciągnie wzrok w każdej księgarni
 i nie utonie w morzu innych książek. Niby nie ocenia się książek po okładkach ale to ważne aby od pierwszego "wejrzenia" zaintrygować czytelnika.Sporadycznie też zwraca się uwagę na tłumaczy, są to osoby zakulisowe a przecież tak niezbędne. Panie Radosławie Madejski - świetnie wykonany przekład!
 "Vox" jest pierwszą powieścią Christiny Dalcher
 jednak nie jest to jej debiut jako pisarki, ponieważ liczne 
 opowiadania pani Dalcher ukazały się w ponad stu czasopismach na całym świecie. Czytając Vox czuje się to doświadczenie i dojrzałość pisarską.
 
 Któregoś dnia amerykański rząd wydaje dekret, zabraniający wszystkim kobietom wypowiedzenia więcej niż sto słów dziennie. Jednocześnie kobiety tracą swoje stanowiska zawodowe a ich rola sprowadza się do sprzątania, gotowania, robienia zakupów i rodzenia dzieci,czyli jednym słowem, rząd sprowadza kobietę do roli przysłowiowej kury domowej
 bez prawa głosu - w dosłownym tego słowa znaczeniu. Kontrolę nad 
 wypowiadanymi słowami mają bransoletki z licznikiem, które pod nadzorem założono każdej kobiecie. Jak pogodzić się z taką degradacją społeczną,jak zaakceptować świat rządzony przez fanatyków i szaleńców? 
 ..."Dla triumfu zła wystarczy tylko,aby dobrzy ludzie nic nie robili"...
 Powiem Wam że w trakcie czytania przelewały się przeze mnie fale zgrozy, niedowierzania,współczucia, buntu... jednak dominował strach, strach jak łatwo manipulować społeczeństwem i jak łatwo je zdominować.Wystarczy zabrać paszporty i prawo głosu.Jest to tym bardziej przerażające że takie prawdziwe (żeby nie napisać-realne). I pomyśleć że grupa feministek mogła by być na tyle "uciążliwa", by w kilku chorych umysłach powstał taki szatański plan